Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2017

Συνάντηση της Διεθνούς Αμνηστίας με τον αναπληρωτή υπουργό εθνικής άμυνας για τις πολλαπλές παραβιάσεις δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης


  • Αλλεπάλληλες επικρίσεις και καταδίκες από ΟΗΕ και ευρωπαϊκά όργανα ανθρωπίνων δικαιωμάτων
  • Δέσμευση του ΑΝΥΕΘΑ για νομοσχέδιο μέχρι το τέλος του έτους
Σήμερα 18 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε συνάντηση αντιπροσωπείας του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας με τον Αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Δημήτρη Βίτσα, για το ζήτημα των συνεχιζόμενων πολλαπλών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα.
Η Διεθνής Αμνηστία εξέφρασε τη λύπη της για το γεγονός πως ένα ακόμα νομοσχέδιο του ΥΠΕΘΑ, το οποίο συζητείται αυτές τις μέρες στο ελληνικό κοινοβούλιο, παρά το γεγονός ότι περιλαμβάνει κάποιες διατάξεις για στρατολογικά θέματα, ωστόσο αποτυγχάνει να επιλύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αντιρρησίες συνείδησης και τα οποία εκθέτουν την Ελλάδα διεθνώς.
Η αντιπροσωπεία της Διεθνούς Αμνηστίας επισήμανε ότι τα τελευταία δύο χρόνια, πέντε διαφορετικά διεθνή όργανα (Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ) έχουν ασχοληθεί με ζητήματα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα.
Η αντιπροσωπεία επανέλαβε τις συστάσεις της Διεθνούς Αμνηστίας ώστε να εναρμονιστεί η ελληνική νομοθεσία με το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα διεθνή και ευρωπαϊκά πρότυπα. Μεταξύ άλλων, τέθηκαν τα ζητήματα της τιμωρητικής διάρκειας της εναλλακτικής υπηρεσίας, της προβληματικής διαδικασίας εξέτασης των αιτούντων να αναγνωριστούν ως αντιρρησίες συνείδησης, των αλλεπάλληλων προστίμων και διώξεων αντιρρησιών συνείδησης από στρατοδικεία, καθώς και των διακρίσεων που υφίστανται οι αντιρρησίες συνείδησης άνω των 35 ετών, όσον αφορά την εξαγορά της εναλλακτικής υπηρεσίας.
Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας δεσμεύτηκε ότι τα ζητήματα αυτά θα εξεταστούν στο πλαίσιο νομοσχεδίου για τα δικαιώματα στρατιωτικών, αντιρρησιών συνείδησης και ανυπότακτων που αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση μέχρι το τέλος του έτους.

 Πηγή: Διεθνής Αμνηστία

Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017

Το μαρτύριο συνεχίζεται – η ιστορία ενός Νοτιοκορεάτη αντιρρησία συνείδησης





Ο Νοτιοκορεάτης δικηγόρος Baek Jong-keon αποφυλακίστηκε φέτος τον Μάιο αφότου εξέτισε 15 μήνες φυλάκιση. Ποιο ήταν το έγκλημά του; Αρνήθηκε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία εξαιτίας των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Η Νότια Κορέα είναι μια από τις λίγες χώρες στον κόσμο που δεν παρέχει μια γνήσια πολιτική εναλλακτική στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. 

Η Νότια Κορέα φυλακίζει περισσότερα άτομα εξαιτίας της συνειδησιακής τους αντίρρησης στην στρατιωτική θητεία απ’ ό,τι ο υπόλοιπος κόσμος μαζί, με εκατοντάδες κυρίως νεαρούς άντρες να φυλακίζονται κάθε χρόνο. Οι περισσότεροι αντιτίθενται στην στρατιωτική θητεία για θρησκευτικούς ή πασιφιστικούς λόγους. 

Στο κείμενο αυτό ο Baek εξηγεί τις καταστροφικές και εν δυνάμει μακροχρόνιες συνέπειες της άδικης καταδίκης του, που οδήγησε στο να του αφαιρεθεί η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ως δικηγόρου, και γιατί συνεχίζει να διεξάγει εκστρατεία για αλλαγή. 

Ενώ αναγνωρίζω το καθήκον μου ως πολίτης της Νότιας Κορέας, είμαι επίσης Μάρτυρας του Ιεχωβά και αντιτίθεμαι σε οποιαδήποτε μορφή μιλιταρισμού. Είναι μια αξία βαθιά ριζωμένη στις θρησκευτικές μας διδασκαλίες. Χωρίς έναν «νόμιμο» λόγο να αρνηθούν να φέρουν όπλα, οι αντιρρησίες συνείδησης στην Νότια Κορέα συχνά φυλακίζονται εξαιτίας της άσκησης του δικαιώματός τους στην ελευθερίας σκέψης συνείδησης και θρησκείας ή πεποίθησης.

«Η κατάσταση δεν βελτιώνεται για τους αντιρρησίες συνείδησης. Ένας-ένας στέλνονται στη φυλακή μαζί με δολοφόνους, βιαστές και άλλους εγκληματίες»
-Baek Jong-keon, δικηγόρος και αντιρρησίας συνείδησης
Αναπόφευκτά, η θρησκευτική μου πίστη οδήγησε σε ένα πολύ άδικο αποτέλεσμα. Καταδικάστηκα σε 18 μήνες φυλάκιση και ο Κορεατικός Δικηγορικός Σύλλογος ανέστειλε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματός μου ως δικηγόρου, για πέντε χρόνια. Τώρα δουλεύω σε ένα μικρό δικηγορικό γραφείο ως βοηθός και προσφέρω ηθική στήριξη σε άλλους αντιρρησίες συνείδησης καθώς δεν μπορώ να τους υπερασπιστώ στο δικαστήριο όπως πριν. Πολλοί αντιρρησίες συνείδησης τιμωρούνται διπλά καθώς οργανισμοί που συνδέονται με την κυβέρνηση και πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις αρνούνται να προσλάβουν αιτούντες που έχουν ποινικό μητρώο.

Όταν ετοιμαζόμουν για τις εξετάσεις του δικηγορικού συλλόγου το 2008, άνθρωποι στον περίγυρό μου παραξενεύονταν. «Γιατί προσπαθείς αφού ξέρεις ότι έτσι κι αλλιώς η άδειά σου τελικά θα ανασταλεί;», ρωτούσαν. Τους έλεγα ότι θέλω να γίνω δικηγόρος όχι μόνο για τον εαυτό μου αλλά επίσης για να υπερασπίζομαι τους συντρόφους μου αντιρρησίες συνείδησης, για τους οποίους νοιάζομαι βαθιά.

Μαρτύριο

Όταν βρισκόμουν φυλακισμένος, ήταν οδυνηρό να βλέπω νέους αντιρρησίες συνείδησης να φυλακίζονται κι αυτοί στο Σωφρονιστικό Κέντρο Νάμπου της Σεούλ, αλλά συνέχιζαν να έρχονται. Με πονάει να ξέρω ότι ο ξάδερφός μου και ο μικρότερος αδερφός μου θα αντιμετωπίσουν την ίδια μοίρα εφόσον η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας συνεχίζει να κωφεύει στο δίκαιο αίτημά μας για μια πολιτική εναλλακτική στη στρατιωτική θητεία.

Επανειλημμένα η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ έχει καλέσει την κυβέρνηση της Νότιας Κορέας να αναγνωρίσει το δικαίωμά μας να εξαιρούμαστε από τη στρατιωτική θητεία. Παρότι ο Πρόεδρος Μουν υποσχέθηκε ότι θα παρείχε ένα εναλλακτικό σύστημα στρατιωτικής θητείας, η κυβέρνηση, μέχρι σήμερα, παραμένει αδιάφορη μπροστά στις εκκλήσεις μας. Ωστόσο, δικαστές σε χαμηλότερους βαθμούς στέκονται στο πλευρό μας με αποφάσεις υπέρ των αντιρρησιών συνείδησης. Αυτές οι αποφάσεις δίνουν δημοσιότητα στο θέμα και ελπίζω ότι θα πιέσουν την κυβέρνηση να αντιδράσει.

Τον Μάιο, καθώς απολυόμουν από το Σωφρονιστικό Κέντρο Νάμπου της Σεούλ, o Πρόεδρος Moon Jae-in είχε αναλάβει καθήκοντα και είχα περισσότερες ελπίδες για αλλαγή. Αλλά μέχρι σήμερα η κατάσταση δεν βελτιώνεται για τους αντιρρησίες συνείδησης. Ένας-ένας στέλνονται στη φυλακή μαζί με δολοφόνους, βιαστές και άλλους εγκληματίες.

Η καρδιά μου ραγίζει καθώς το σύστημα στρατιωτικής θητείας συνεχίζει να βασανίζει την οικογένειά μου και άλλους αντιρρησίες συνείδησης. Επί χρόνια μεταχειρίζονται τους αντιρρησίες συνείδησης ως εγκληματίες στη Νότια Κορέα. Έτσι, είναι σημαντικό για μένα να αντισταθώ. Έχω ξανακάνει αίτηση στον Δικηγορικό Σύλλογο της Κορέας για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και ελπίζω να με αποκαταστήσουν. Θα είναι μια μικρή νίκη, αλλά για να κάνω αυτό που μου αναλογεί όσον αφορά το να επηρεάσω την κοινή γνώμη και να αλλάξω τις αντιλήψεις, θα πρέπει να κάνω αυτά τα μικρά βήματα.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία

Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Πρωτοφανής παραπομπή σε στρατοδικείο 53χρονου αντιρρησία συνείδησης εκθέτει την Ελλάδα διεθνώς

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ

Με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας Αντίρρησης Συνείδησης, η Διεθνής Αμνηστία καλεί για μια ακόμη φόρα τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν άμεσα την ελληνική νομοθεσία με το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα διεθνή και ευρωπαϊκά πρότυπα όσον αφορά τους αντιρρησίες συνείδησης και εκφράζει την βαθιά ανησυχία της για τις συνεχιζόμενες διώξεις τους.

Συγκεκριμένα, η οργάνωση εκφράζει την βαθιά ανησυχία της για την παραπομπή σε στρατοδικείο 53χρονου αντιρρησία συνείδησης τον Ιούνιο και ζητά να σταματήσει άμεσα η δίωξή του.

Ο Παναγιώτης Μακρής, από τους πρωτοπόρους του κινήματος των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα, παραπέμπεται σε δίκη στο Τριμελές Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης την 1η Ιουνίου κατηγορούμενος για ανυποταξία από το 1990. Το 1998 η αίτησή του για εναλλακτική υπηρεσία είχε απορριφθεί.

Η παραπομπή του Μακρή σε στρατοδικείο από τον εισαγγελέα αποτελεί παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία σκέψης συνείδησης και θρησκείας* και αυτού σε δίκαιη δίκη** και γίνεται παρά τις εγγυήσεις της ελληνικής νομοθεσίας που ορίζει ότι οι υποθέσεις ανυποταξίας των αντιρρησιών συνείδησης προ του 1998 τίθενται στο αρχείο***.

Περαιτέρω, με αφορμή και τις επανειλημμένες κυβερνητικές εξαγγελίες για μεταρρυθμίσεις όσον αφορά τη στρατιωτική θητεία, η οργάνωση επαναλαμβάνει τις ακόλουθες συστάσεις:
  • Να τροποποιηθεί η νομοθεσία ώστε η διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας να μην έχει τιμωρητικό χαρακτήρα και να μη συνιστά διάκριση. Σήμερα, για τους υπόχρεους πλήρους θητείας, η εναλλακτική υπηρεσία είναι 15 μήνες, ενώ η στρατιωτική θητεία στο Στρατό Ξηράς, όπου υπηρετεί η συντριπτική πλειονότητα των στρατευσίμων, είναι 9 μήνες
  • Να σταματήσουν οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης (κατά παράβαση της αρχής ne bis in idem), να παύσουν οι διώξεις και οι δίκες αντιρρησιών συνείδησης από στρατοδικεία και να υπάρξει πρόβλεψη ώστε να σταματήσουν οι ερήμην δίκες, που γίνονται χωρίς εκείνοι να έχουν λάβει γνώση.
  • Να ακυρωθούν όλες οι ποινές φυλάκισης και τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί μέχρι σήμερα, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, σε αντιρρησίες συνείδησης, συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων ολικών αρνητών στράτευσης, εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία ή μια τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία, και να σταματήσουν όλες οι εκκρεμείς διώξεις·
  • Να διασφαλιστεί ότι όλοι οι αιτούντες εναλλακτικής υπηρεσίας, που σήμερα εξετάζονται από την Ειδική Επιτροπή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, θα έχουν μια δίκαιη ακρόαση των λόγων τους ως προς την αντίρρηση συνείδησης. H Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ έχει επανειλημμένα συστήσει ότι η εξέταση των αιτήσεων για αναγνώριση της αντίρρησης συνείδησης θα πρέπει να τεθεί υπό τον πλήρη έλεγχο πολιτικών αρχών.
  • Να σταματήσουν οι διακρίσεις όσον αφορά το ποσό εξαγοράς και τον ελάχιστο χρόνο εναλλακτικής υπηρεσίας για τους αντιρρησίες συνείδησης άνω των 35 ετών.
  • Να αναγνωριστεί το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης σε οποιαδήποτε στιγμή, πριν, κατά τη διάρκεια, ή μετά την εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας.
  • Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης θα πρέπει να αναγνωρίζεται επίσης και για τους επαγγελματίες στρατιωτικούς.
  • Να υπάρξει πρόβλεψη ώστε η ιδιότητα του αντιρρησία συνείδησης να µην ανακαλείται ποτέ. Σήμερα, οι αντιρρησίες συνείδησης εκπίπτουν της ιδιότητάς τους, για παράδειγμα εάν διαπράξουν ένα πειθαρχικό παράπτωμα στο φορέα όπου εκπληρώνουν την εναλλακτική υπηρεσία. Σε αυτήν την περίπτωση, υποχρεώνονται τότε να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία.
  • Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης θα πρέπει να ισχύει πάντοτε, σε καιρό ειρήνης και σε καιρό πολέμου. Οι διατάξεις για την εναλλακτική υπηρεσία μπορεί να ανασταλούν σε καιρό πολέμου µε απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας. Συνεπώς σε μια τέτοια περίπτωση οι αντιρρησίες συνείδησης θα υποχρεωθούν να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία.

Τη δίκη του Παναγιώτη Μακρή θα παρακολουθήσει παρατηρήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας.

* Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.
** Άρθρο 6 της ΕΣΔΑ.
***Άρθρο 12, παράγραφος 8 του Νόμου 4361/2016

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

H Ατάλια Μπεν Άμπα αρνείται να υπηρετήσει στον ισραηλινό στρατό και καταδικάζεται σε άλλες 30 μέρες κράτησης σε στρατιωτική φυλακή

 
Της Ατάλια Μπεν Άμπα
Φέτος, στις 6 Φεβρουαρίου, αρνήθηκα να καταταγώ στον ισραηλινό στρατό σε μια πράξη ανυπακοής προς την ισραηλινή πολιτική της υποχρεωτικής στράτευσης. Εκείνη τη μέρα, όπως ήταν αναμενόμενο, οδηγήθηκα σε στρατιωτική φυλακή.
Η αντίρρησή μου να υπηρετήσω στο στρατό βασίζεται σε λόγους συνείδησης∙ πιστεύω πως για να επιτευχθεί η ασφάλεια για όλους τους ανθρώπους στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη, θα πρέπει να αλλάξει η κυβερνητική πολιτική και να τερματιστεί η κατοχή.

Για να επιτευχθεί η ασφάλεια για όλους τους ανθρώπους στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη θα πρέπει να τερματίσουμε την κατοχή
— Ατάλια Μπεν Άμπα, αντιρρησίας συνείδησης
Όταν ήμουν παιδί γυρνούσα συχνά στους δρόμους της Παλαιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ μαζί με τη μητέρα μου. Απολάμβανα τους ενδιαφέροντες ήχους μιας άλλης γλώσσας και τη γεύση διαφορετικών γλυκών και φαγητών. Αργότερα, όταν ήμουν περίπου έξι ετών, ο επιστάτης στο σχολείο μου σκοτώθηκε σε μια τρομοκρατική επίθεση. Όταν η μητέρα μου κι εγώ επιστρέψαμε στην Παλαιά Πόλη αρκετές μέρες αργότερα, προσπάθησα να κρυφτώ πίσω της. Αντιλήφθηκε ότι ήμουν τρομοκρατημένη και μου είπε «μη φοβάσαι – αυτοί οι άνθρωποι είναι σαν εμένα και εσένα και δεν υπάρχει λόγος να τους φοβάσαι». Εκείνη ήταν η στιγμή που κατάλαβα ότι είμαστε όλοι άνθρωποι και ότι όλοι εδώ – Εβραίοι και Άραβες – ζούμε υπό το φόβο αυτού του πολέμου.

Τους τελευταίους μήνες συμμετέχω σε δραστηριότητες οργανωμένες από απλούς πολίτες στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη στο πλευρό των Παλαιστινίων. Για πρώτη φορά καταλαβαίνω το βαθμό της συνεργασίας μεταξύ εποίκων και ισραηλινής κυβέρνησης και έχω δει από πρώτο χέρι ότι η κυβερνητική πολιτική στις αγροτικές περιοχές των Κατεχόμενων Παλαιστινιακών Εδαφών είναι σχεδιασμένη να μετατρέπει τη ζωή των Παλαιστινίων σε εφιάλτη και να τους εξαναγκάσει να φύγουν από τη γη τους.



Ένας Παλαιστίνιος ακτιβιστής μου μίλησε για την εμπειρία του με τους Ισραηλινούς∙ όταν ήταν παιδί το μόνο που έβλεπε ήταν στρατιώτες που μιλούσαν μια γλώσσα που δεν καταλάβαινε, να μπαίνουν στο χωριό του και να κατεδαφίζουν σπίτια. Τους φοβόταν και ήταν οργισμένος. Έπρεπε να περάσουν χρόνια προτού συναντήσει Ισραηλινούς που του έδειξαν μια διαφορετική πλευρά της κοινωνίας μας. Ακούγοντάς τον έγινε φανερό σε μένα ότι ζούμε σε έναν φαύλο κύκλο – η βία προκαλεί βία και δεν αποτελεί τη λύση. Η συνεργασία μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων θα ανοίξει το δρόμο για την ειρήνη και θα μας επιτρέψει να ζήσουμε όλοι/-ες με ασφάλεια, χωρίς φόβο και μίσος.

Η κοινωνική μου ευθύνη ως μέλος της κοινωνίας είναι σημαντική για μένα και η άρνησή μου να υπηρετήσω στο στρατό δεν πηγάζει από επιθυμία να αποφύγω αυτήν την ευθύνη. Αντιθέτως, προέρχεται από μια προσδοκία να αλλάξουμε την τωρινή πραγματικότητά μας. Αρνούμενη τη στρατιωτική θητεία στην ουσία επιδιώκω να εκπληρώσω την υποχρέωσή μου προς την κοινωνία. Ο ισραηλινός στρατός είναι το όργανο της κυβέρνησης που προκαλεί και διατηρεί την καταπίεση, την αποστέρηση και αφαίρεση βασικών δικαιωμάτων. Προκειμένου να αλλάξει αυτή η κατάσταση δεν μπορώ να συνεργαστώ με το στρατό.

Το να βυθιστούμε στο μίσος είναι εύκολο. Είναι εύκολο να σκεφτόμαστε με όρους «εμείς» και «αυτοί», «καλοί» και «κακοί». Οι σύντροφοί μου στον αγώνα και εγώ μπορεί να μην τερματίσουμε την κατοχή, αλλά οι δράσεις μας είναι η αρχή. Για να αλλάξουμε ουσιαστικά τα πράγματα χρειάζεται να κάνουμε τα πρώτα βήματα – και γι’ αυτό πρέπει να αρνηθώ να υπηρετήσω το στρατό, γιατί στην τωρινή πραγματικότητά μας ο μόνος δρόμος να υπερασπιστείς τη δημοκρατία είναι να αρνηθείς να υπηρετήσεις.

Έχω ξεκινήσει πλέον την τρίτη περίοδο φυλάκισής μου. Η επιστροφή στη φυλακή ήταν δύσκολη γιατί κάθε μικρό προνόμιο που παραχωρήθηκε μπορεί να αφαιρεθεί ανά πάσα στιγμή. Επίσης, αυτήν τη φορά είμαι μόνη, χωρίς άλλες αντιρρησίες συνείδησης, και είναι ολοένα και πιο δύσκολο να παραμείνω θετική. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι ο αγώνας μου είναι σημαντικός και ξεπερνάει εμένα και τους φόβους μου.
---
Η Διεθνής Αμνηστία ασχολείται με το ζήτημα των αντιρρησιών συνείδησης στο Ισραήλ από το 1972. Το δικαίωμα να αρνηθεί κανείς να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης ή βαθιάς προσωπικής πεποίθησης, χωρίς να υποστεί καμία ποινική, σωματική ή διοικητική τιμωρία, προστατεύεται από το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο έχει επικυρωθεί από το Ισραήλ. Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί την Ατάλια Μπεν Άμπα και άλλα άτομα που κρατούνται λόγω της άρνησής τους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης ή βαθιάς προσωπικής πεποίθησης, ως κρατούμενους συνείδησης και καλούμε τις ισραηλινές αρχές να την αφήσουν ελεύθερη άμεσα και χωρίς όρους.

Τουλάχιστον πέντε αντιρρησίες συνείδησης στη στρατιωτική θητεία φυλακίστηκαν το 2016. Στις 23 Μαρτίου 2017 η αντιρρησίας συνείδησης Ταμάρ Ζεεβί, 19 ετών, αποφυλακίστηκε έχοντας περάσει 115 μέρες σε στρατιωτική φυλακή, και στις 5 Απριλίου 2017, η Ταμάρ Αλόν, 18 ετών, επίσης αντιρρησίας συνείδησης, αποφυλακίστηκε μετά από 130 μέρες στρατιωτικής κράτησης.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

Δευτέρα 3 Απριλίου 2017

Εκδήλωση: Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης



Η Διεθνής Αμνηστία συμμετέχει στην ημερίδα που διοργανώνει το Ευρωπαϊκό Γραφείο Αντίρρησης Συνείδησης (E.B.C.O), το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου και η Ομάδα Φοιτητών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα με θέμα:

Το Δικαίωμα στην Αντίρρηση Συνείδησης: Ο θεσμός και η ιστορία του, το συνταγματικό και υπερεθνικό πλαίσιο, τα προβλήματα της ισχύουσας νομοθετικής ρύθμισης. 

H ημερίδα θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη Απριλίου ώρα 12:00 - 15:00 στην αίθουσα Σάκη Καράγιωργα ΙΙ, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ:

Πηνελόπη Φουντεδάκη, Καθηγήτρια, Πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας
Μιχάλης Μαραγκάκης, Αντιρρησίας Συνείδησης, Εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Γραφείου Α.Σ. (E.B.C.O.)
Άγγελος Νικολόπουλος, Αντιρρησίας Συνείδησης, Εκπρόσωπος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης
Μιχάλης Τσαπόγας, Εκπρόσωπος του Συνήγορου του Πολίτη
Τιμόθεος Σιγάλας, Δικηγόρος, Συνήγορος Υπεράσπισης Αντιρρησιών Συνείδησης
Γιώργος Καρατζάς, Εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία