Τουρκια: ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αντιρρησίας συνείδησης Χαλίλ Σαβντά αθωώθηκε για την «απομάκρυνση του κοινού από τη στρατιωτική θητεία».

Δημόσια Δήλωση

12 Δεκεμβρίου 2013

Τουρκία: ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αντιρρησίας συνείδησης Χαλίλ Σαβντά αθωώθηκε για την «απομάκρυνση του κοινού από τη στρατιωτική θητεία».

Η δίωξη εναντίον του ιστότοπου www.savaskarsitlari.org, καταχωρημένου στο όνομα του Χαλίλ Σαβντά, ολοκληρώθηκε στα τέλη Νοεμβρίου με την αθώωσή του για την κατηγορία της «απομάκρυνσης του κοινού από τη στρατιωτική θητεία,» κατά το Άρθρο 318 του τουρκικού ποινικού κώδικα.

Το δικαστήριο κατέληξε στο ότι «παρόλο που ξεκίνησε μια δίωξη για “απομάκρυνση του κοινού από τη στρατιωτική θητεία”, ο κατηγορούμενος αθωώνεται επειδή δεν υπάρχουν στοιχεία του εγκλήματος». Όταν γραφόταν αυτή η δήλωση, ο εισαγγελέας ακόμα σκεπτόταν εάν θα εφεσιβάλει την αθώωση.

Στο δικαστήριο ο Χαλίλ Σαβντά είπε: «Η ύπαρξη αδικήματος για “απομάκρυνση του κοινού από τη στρατιωτική θητεία” αντιβαίνει στο σύνταγμα της Τουρκίας και τις διεθνείς συμβάσεις των οποίων αυτή είναι μέλος. Δεν είναι έγκλημα να απομακρύνεις τον κόσμο από το να γίνει γιατρός, ιμάμης ή δημοσιογράφος. Δεν μπορεί να υφίσταται ένα έγκλημα που να λέγεται “απομάκρυνση του κοινού από τη στρατιωτική θητεία”. Δεν δέχομαι τέτοιο έγκλημα. Το παρόν τερατώδες Άρθρο 318 στον τουρκικό ποινικό κώδικά πρέπει να σταματήσει να υφίσταται».

Η Διεθνής Αμνηστία έχει κάνει εκστρατεία επί χρόνια για την κατάργηση του Άρθρου 318 το οποίο θεωρεί ως ευθεία παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης που διασφαλίζεται στο διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Δ.Α. καλωσορίζει την απόφαση του δικαστηρίου και ανανεώνει την έκκλησή της για κατάργηση του άρθρου.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

«Αρνουμαι να παρω ενα τουφεκι και να σημαδεψω ενα αλλο ανθρωπινο ον»

«Αρνούμαι να πάρω ένα τουφέκι και να σημαδέψω ένα άλλο ανθρώπινο ον»

4 Δεκεμβρίου 2013

Από τότε που ήταν παιδί, ο Αραβο-Ισραηλινός Ομάρ Σάαντ ήξερε ότι όταν θα γινόταν 18 δε θα ήταν εύκολο.

Λίγες μέρες πριν τα γενέθλιά του, στις 17 Νοεμβρίου, ο Ισραηλινός στρατός κάλεσε τον πατέρα του και του είπε ότι ο Ομάρ όφειλε να καταταγεί για στρατιωτική θητεία στις 4 Δεκεμβρίου.

Η κλήση δεν αποτελούσε έκπληξη –  η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική για τους περισσότερους υπηκόους στο Ισραήλ –  αλλά αυτό που μπορεί να συμβεί σήμερα, θα μπορούσε να τον σημαδέψει για πάντα.

Σήμερα ο Ομάρ θα διαδηλώσει την αντίρρησή του να συμμετάσχει σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ισραηλινού στρατού εναντίον Παλαιστινίων στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη.
Είναι μια διαμαρτυρία με μια διαφορά.

Αυτός, η αδερφή του και οι δύο αδερφοί του, που όλοι μαζί αποτελούν το Κουαρτέτο (εγχόρδων) της Γαλιλαίας, θα παίξουν μια εκτέλεση του «We wish you a Merry Christmas» μπροστά στο γραφείο όπου πρέπει να παρουσιαστεί, και μετά θα αρνηθεί να καταταγεί.

Ως απάντηση σε αυτό, είναι πολύ πιθανό ότι ο στρατός θα τον συλλάβει και θα τον καταδικάσει σε ένα μια ελάχιστη ποινή φυλάκισης 28 ημερών, η οποία θα μπορούσε να ανανεώνεται κάθε φορά που αρνείται να υπηρετήσει.

«Αρνούμαι να πάρω ένα τουφέκι και να σημαδέψω ένα άλλο ανθρώπινο ον. Απεχθάνομαι αυτή τη βία και οτιδήποτε συνδέεται με τη βία. Αντιπαθώ και μισώ οποιαδήποτε βία», είπε στη Διεθνή Αμνηστία.
«Δεν θέλω να είμαι μέρος του Ισραηλινού στρατού γιατί η ισραηλινή κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για την κατοχή [των Παλαιστινιακών Εδαφών]. Ως Άραβας Δρούζος θεωρώ τον εαυτό μου μέρος του Παλαιστινιακού λαού – οπότε πώς μπορώ να είμαι μέρος ενός στρατού που έχει υπό κατοχή το λαό μου; Δεν θα πουλήσω όλα τα πιστεύω μου και την ταυτότητά μου σε κανέναν».

Ο Ομάρ είναι από το χωριό Δρούζων Μαγκχάρ στο βόρειο Ισραήλ. Ο αγώνας του ξεκίνησε όταν ήταν μικρό παιδί, γνωρίζοντας ότι όταν θα γινόταν 18 θα τον ανάγκαζαν να γίνει στρατιώτης.
Πέρυσι, κλήθηκε για ιατρική εξέταση για να επιβεβαιωθεί ότι ήταν ικανός για κατάταξή στον ισραηλινό στρατό.

Ως ένδειξη διαμαρτυρίας, έγραψε μια ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Άμυνας, λέγοντας: «Αρνούμαι γιατί είμαι ένας άνθρωπος της ειρήνης και μισώ όλες τις μορφές της βίας, και ο θεσμός του στρατού αντιπροσωπεύει για μένα το απόγειο της σωματικής και ψυχολογικής βίας».

Από τότε η απειλή της σύλληψης επικρέμεται από πάνω του.
Ένα ζήτημα συνείδησης

Οι Άραβες πολίτες του Ισραήλ – με την εξαίρεση των Δρούζων Αράβων και των Κιρκάσιων – εξαιρούνται από την υποχρεωτική θητεία στον ισραηλινό στρατό και συνήθως αποθαρρύνονται ακόμα και να υπηρετήσουν εθελοντικά.

Εντούτοις, με την πάροδο των χρόνων, πολλοί νεαροί Δρούζοι όπως ο Ομάρ, έχουν αρνηθεί να υπηρετήσουν στον ισραηλινό στρατό για το λόγο ότι μια τέτοια θητεία θα σήμαινε ότι θα πολεμούσαν έναν πόλεμο εναντίον του ίδιου τους του λαού.

Γι’ αυτό το λόγο, κάθε χρόνο, μια χούφτα ισραηλινών εφήβων στέλνονται στη φυλακή, απλά επειδή αρνούνται να υπηρετήσουν στο στρατό της χώρας τους για λόγους συνείδησης.

Ο Ατζουάντ Ζιντάν, πρώην Δρούζος αντιρρησίας που φυλακίστηκε για τις πεποιθήσεις του, εξήγησε την άρνησή του να καταταγεί το 2010: «Η μοναξιά του κελιού της φυλακής είναι χίλιες φορές καλύτερη από το να στέκομαι μπροστά στο λαό μου σημαδεύοντάς τους με ένα όπλο, ή να τους επιβάλλω απαγόρευση κυκλοφορίας».

Παρόλο που υφίσταται μια «επιτροπή συνείδησης» μέσα στον ισραηλινό στρατό για να αποφασίζει απαλλαγές αντιρρησιών συνείδησης, τέτοιοι ισχυρισμοί συνήθως επιτρέπονται μόνο για εκείνους που αρνούνται να υπηρετήσουν για θρησκευτικούς λόγους.

Ενώ ο ισραηλινός νόμος επιτρέπει σε πασιφιστές να απαλλάσσονται, τα άτομα απαιτείται να επιχειρηματολογήσουν για την περίπτωσή τους ενώπιον μιας «επιτροπής συνείδησης», που αποτελείται από στρατιωτικούς δικαστικούς αξιωματικούς που κατά κανόνα απορρίπτουν τις περιπτώσεις τους.

Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της Διεθνούς Αμνηστίας, διαμαρτύρονται εδώ και χρόνια στις ισραηλινές αρχές για την μεταχείριση των αντιρρησιών συνείδησης.

Το δικαίωμα άρνησης στη στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης προστατεύεται από το Άρθρο 18 της Οικουμενικής Διακήρυξης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το Άρθρο 18 του Συμφώνου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, του οποίου το Ισραήλ είναι μέλος.

Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών κάλεσε την ισραηλινή κυβέρνηση, το 2003, να αναθεωρήσει τη νομοθεσία της, να την εναρμονίσει με το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Ο Ομάρ Σάαντ δεν θα πρέπει να φυλακιστεί. Εάν οι ισραηλινές αρχές αποφασίσουν να τον συλλάβουν, θα είναι κρατούμενος συνείδησης και θα κάνουμε εκστρατεία για την άμεση αποφυλάκισή του», δήλωσε ο Φίλιπ Λούθερ, Διευθυντής Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής της Διεθνούς Αμνηστίας.

«Αντί να διώκουν αυτούς που έχουν μια ηθική αντίρρηση να υπηρετήσουν στο στρατό, οι ισραηλινές αρχές θα έπρεπε να εγκαθιδρύσουν ένα πλήρως ανεξάρτητο και αμερόληπτο σώμα για να αξιολογήσει τους ισχυρισμού αντίρρησης συνείδησης με έναν δίκαιο και διαφανή τρόπο».

Η Διεθνής Αμνηστία επισημαίνει επίσης την αντίθεση μεταξύ των τιμωρητικών μέτρων εναντίον των αντιρρησιών συνείδησης και τη γενική τους αποτυχία να καταστήσουν υπόλογους τους ισραηλινούς στρατιώτες που κατηγορούνται για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Πολλοί άνθρωποι ανά τον κόσμο με υποστηρίζουν. Υποστηρίζουν αυτό που πιστεύω και θα σταθούν στο πλάι μου. Αυτό μου δίνει δύναμη να περάσω μέσα από όλα αυτά», δήλωσε ο Ομάρ στη Διεθνή Αμνηστία καθώς ετοιμάζεται για την πιο δύσκολη μέρα της ζωής του.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

ΗΠΑ: Αντιρρησίας πολέμου ζητά μείωση ποινής: Κίμπερλι Ριβέρα

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΔΡΑΣΗ

Η έγκυος κρατούμενη συνείδησης, από τις ΗΠΑ, Κίμπερλι Ριβέρα, ζητά μείωση της ποινής φυλάκισής της. Της έχει επιβληθεί ποινή φυλάκισης για λιποταξία από τον στρατό των ΗΠΑ ενώ είχε σταλεί στο Ιράκ, επειδή ένιωσε ότι δεν μπορούσε ηθικά να λάβει μέρος στη σύγκρουση.

Η πρώην στρατιώτης Κίμπερλι Ριβέρα ζητά από τις στρατιωτικές αρχές να της παραχωρήσουν 45 ημερών μείωση της 10μηνης ποινής φυλάκισής της, για ανθρωπιστικούς λόγους εξαιτίας της εγκυμοσύνης της. Σύμφωνα με πληροφόρηση που λάβαμε, εάν δε δοθεί η χάρη στην Κίμπερλι Ριβέρα, θα αναγκαστεί να γεννήσει στη φυλακή και αμέσως μετά να παραιτηθεί από την επιμέλεια του μωρού της όσο θα συνεχίζει να εκτίει το υπόλοιπο της ποινής της. Οι στρατιωτικοί κανονισμοί, κατά τα λεγόμενα, δεν περιλαμβάνουν πρόβλεψη ώστε να μπορεί να θηλάσει το μωρό της όσο είναι στη φυλακή. Ο Ανώτερος Διοικητής του Φορτ Κάρσον, Ταξίαρχος Μάικλ Α. Μπιλς, θα αποφασίσει για την αίτηση χάριτος της Κίμπερλι Ριβέρα τις προσεχείς εβδομάδες.

Η Κίμπερλι Ριβέρα κρατείται από τις στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ από τις 20 Σεπτεμβρίου 2012, όταν συνελήφθη για λιποταξία από το στρατό. Η Κίμπερλι Ριβέρα έφυγε από το στρατό χωρίς έγκριση ενώ βρισκόταν σε άδεια από υπηρεσία στο Ιράκ, στις αρχές του 2007, και πήγε στον Καναδά, αφότου αποφάσισε ότι ηθικά δεν μπορούσε πλέον να συμμετέχει στον πόλεμο στο Ιράκ ή σε οποιαδήποτε άλλη σύγκρουση. Στον Καναδά έκανε αίτηση προστασίας ως πρόσφυγας, αλλά απελάθηκε το Σεπτέμβριο του 2012 κατόπιν απόρριψης της αίτησής της σε δεύτερο βαθμό.

Τον Απρίλιο η Κίμπερλι Ριβέρα καταδικάστηκε σε 14 μήνες φυλάκιση, που μειώθηκαν σε 10 μήνες σύμφωνα με τους όρους μιας δικαστικής συμφωνίας. Επίσης αποτάχθηκε από το στρατό για κακή συμπεριφορά. Η Κίμπερλι Ριβέρα είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών, 11, 9, 4 και 2 ετών και πρόκειται να γεννήσει το πέμπτο της παιδί το Δεκέμβριο.

Ο δικηγόρος της Κίμπερλι Ριβέρα ευχαρίστησε τα μέλη της Διεθνούς Αμνηστίας, μεταξύ άλλων υποστηρικτών, για το «ξεχείλισμα υποστήριξης» για λογαριασμό της, σε προηγούμενες εκκλήσεις.

Παρακαλούμε υπογράψτε καλώντας τις αρχές να αποφυλακίσουν άμεσα και άνευ όρων την Κίμπερλι Ριβέρα, καθώς είναι κρατούμενη συνείδησης, φυλακισμένη εξαιτίας της συνειδησιακής της αντίρρησης στη συμμετοχή στην ένοπλη σύγκρουση στο Ιράκ.

Καλώντας τον Ταξίαρχο Μάικλ Α. Μπιλς να δώσει πρόωρη αποφυλάκιση στην Κίμπερλι Ριβέρα εξαιτίας της εγκυμοσύνης της.

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΕΙΛΤΕ ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 18 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013.

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΕΔΩ

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία

Ελλάδα: Σταματήστε τις αυθαίρετες διώξεις και συλλήψεις των αντιρρησιών συνείδησης

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ

4 Νοεμβρίου 2013

Ελλάδα: Σταματήστε τις αυθαίρετες διώξεις και συλλήψεις των αντιρρησιών συνείδησης

Η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί για το πρόσφατο κύμα διώξεων αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα.

Η οργάνωση ανησυχεί ότι η δίωξη και η τιμωρία τους, σε κάποιες περιπτώσεις επανειλημμένα για την ίδια πράξη της άρνησης να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης, παραβιάζει το δικαίωμά τους στην ελευθερία της συνείδησης. Αυτοί που έχουν κρατηθεί, κατά παράβαση του δικαιώματός τους στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, έχουν υπάρξει κρατούμενοι συνείδησης και έχουν υποστεί αυθαίρετη σύλληψη και κράτηση.

Η οργάνωση επαναλαμβάνει επίσης τις ανησυχίες της για τον τιμωρητικό χαρακτήρα της εναλλακτικής πολιτικής υπηρεσίας στην Ελλάδα. Αυτοί που έχουν αντίρρηση συνείδησης να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία απαιτείται να υπηρετήσουν μια εναλλακτική πολιτική υπηρεσία 15 μηνών, που είναι πολύ μεγαλύτερη από τη στρατιωτική θητεία εννιά μηνών στο Στρατό Ξηράς, όπου υπηρετεί η πλειονότητα των στρατευσίμων. Ως τέτοια, έχει τιμωρητικό χαρακτήρα και κάνει διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης, και, ως εκ τούτου, είναι ασύμβατη με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αναλόγως, η δίωξη και τιμωρία των αντιρρησιών συνείδησης εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία ή, στην περίπτωση των ολικών αρνητών στράτευσης, να υπηρετήσουν επίσης την τιμωρητική και μεροληπτική εναλλακτική υπηρεσία, ισοδυναμεί με δίωξη και τιμωρία τους για την άσκηση του δικαιώματός τους στην ελευθερία της συνείδησης, κατά παράβαση των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Μπαγιατιάν εναντίον Αρμενίας, Τμήμα Μείζονος Σύνθεσης, απόφαση της 7ης Ιουλίου 2011), έχει ρητά αναγνωρίσει ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία προστατεύεται από το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας στο Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και στο Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αντίστοιχα. Τα διεθνή πρότυπα ορίζουν επίσης ότι οποιαδήποτε εναλλακτική υπηρεσία απαιτείται να υπηρετήσουν οι αντιρρησίες συνείδησης πρέπει να είναι γνήσια πολιτική, υπό πολιτικό έλεγχο, και μη τιμωρητικής φύσης ή διάρκειας.

Επιπλέον, οι επανειλημμένες διώξεις και δίκες ατόμων για το ίδιο αδίκημα που πηγάζει από την ίδια πράξη αντίρρησης συνείδησης παραβιάζει το Άρθρο 14 παράγραφος 7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο αναφέρει ότι: «Κανείς δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται εκ νέου για ένα αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί ή απαλλαγεί με τελεσίδικη απόφαση σύμφωνα με το δίκαιο και την ποινική δικονομία κάθε χώρας.»

Περαιτέρω, οι δίκες των αντιρρησιών συνείδησης λαμβάνουν χώρα ενώπιον στρατοδικείων. Η Διεθνής Αμνηστία αντιτίθεται στις δίκες πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, από στρατοδικεία, που εγείρουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με το δικαίωμά τους σε δίκαιη δίκη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι μια δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο αποτελούμενο αποκλειστικά από στρατιωτικούς ήταν παραβίαση του δικαιώματός του σε δίκαιη δίκη σύμφωνα με το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ερτζέπ εναντίον Τουρκίας, απόφαση της 22ας Νοεμβρίου 2011).

Συλλήψεις και διώξεις αντιρρησιών συνείδησης κατά παράβαση των διεθνών προτύπων

Από την αρχή του 2013 η Διεθνής Αμνηστία γνωρίζει τουλάχιστον πέντε άτομα που έχουν συλληφθεί και τους έχουν επιβληθεί ποινές για την αντίρρηση συνείδησής τους: Νικόλαος Καρανίκας (20 Φεβρουαρίου και 11 Ιουνίου), Χαράλαμπος Ακριβόπουλος (19 Μαρτίου), Μενέλος Εξίογλου (18 Απριλίου), Μιχάλης Τόλης (3 Ιουνίου) και Λάζαρος Πετρομελίδης (20 Ιουνίου). Ο Καρανίκας αθωώθηκε για την πρώτη υπόθεση και η δεύτερη εκκρεμεί. Ο Ακριβόπουλος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 9 μηνών, με τριετή αναστολή, ο Εξίογλου καταδικάστηκε σε φυλάκιση 5 μηνών με ένα χρόνο αναστολή. Η υπόθεση του Τόλη εκκρεμεί και ο Πετρομελίδης αναγκάστηκε να καταβάλει ποσό 5.431 ευρώ για να αποφύγει τη φυλάκιση για προηγούμενη ποινή 18 μηνών.

Τον Μάιο του 2013 ένας ολικός αρνητής στράτευσης, που είχε αρνηθεί να υπηρετήσει τόσο την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία όσο και την τιμωρητική εναλλακτική πολιτική υπηρεσία, καταδικάστηκε σε έξι μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή για την άρνησή του να υπηρετήσει τόσο τη στρατιωτική θητεία όσο και την εναλλακτική υπηρεσία.

Η Διεθνής Αμνηστία έχει υπόψη της τουλάχιστον δύο δίκες προγραμματισμένες για τον Νοέμβριο:

Στις 5 Νοεμβρίου 2013 ο Ωανάσης Καλαϊτσίδης, αντιρρησίας συνείδησης για θρησκευτικούς λόγους, αντιμετωπίζει δίκη στο Αναθεωρητικό Στρατοδικείο στην Αθήνα. Ο Καλαϊτσίδης είναι Χριστιανός Μάρτυρας του Ιεχωβά, που είχε παλαιότερα αναγνωριστεί ως αντιρρησίας συνείδησης από το Υπουργείο Άμυνας. Ξεκίνησε να υπηρετεί την εναλλακτική υπηρεσία, όταν τον Μάρτιο του 2003 εγκατέλειψε επικαλούμενος σοβαρά οικογενειακά προβλήματα και αργότερα ζήτησε αναβολή της υπηρεσίας του. Οι αρχές, τότε, ανακάλεσαν την ιδιότητα του αντιρρησία συνείδησης και τον κήρυξαν «ανυπότακτο». Μετά από αυτό, παρότι ήταν αναγνωρισμένος αντιρρησίας συνείδησης μέχρι το 2003, το 2012 καταδικάστηκε ερήμην σε ποινή φυλάκισης 2 μηνών με τριετή αναστολή.

Στις 14 Νοεμβρίου 2013 ο Νικόλαος Κροντηράς, θα δικαστεί στο στρατοδικείο στη Θεσσαλονίκη. Ο Νικόλαος Κροντηράς είναι ολικός αρνητής στράτευσης που διακήρυξε για πρώτη φορά την αντίρρησή του να υπηρετήσει στις ένοπλες δυνάμεις για ιδεολογικούς λόγους το 1996, όταν δεν είχε αναγνωριστεί το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στην Ελλάδα. Είναι τώρα 46 ετών και από το 2012 δεν είναι πλέον υπόχρεος στρατιωτικής θητείας, και έτσι δεν κινδυνεύει με άμεση σύλληψη, αλλά κατηγορείται για ανυποταξία για την περίοδο που ήταν υπόχρεος  στράτευσης.

Η Διεθνής Αμνηστία γνωρίζει τουλάχιστον άλλες δύο υποθέσεις ατόμων που, παρόλο που δεν βρίσκονται υπό άμεση απειλή σύλληψης, επειδή είναι άνω των 45 ετών και συνεπώς δεν υπόκεινται πια σε στράτευση, ακόμα αντιμετωπίζουν διώξεις για ανυποταξία κατά τη διάρκεια της περιόδου που ήταν υπόχρεοι στράτευσης.

Απορρίψεις αιτήσεων για την ιδιότητα του αντιρρησία συνείδησης και ισχύοντα διεθνή πρότυπα για τις διαδικασίες αναγνώρισης 

Τους τελευταίους έξι μήνες η Διεθνής Αμνηστία έχει λάβει πληροφόρηση από άτομα που αρνούνται να υπηρετήσουν τη στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης, τα οποία κατέθεσαν αιτήματα για να αναγνωριστούν ως αντιρρησίες συνείδησης και να υπηρετήσουν εναλλακτική υπηρεσία, αλλά τα αιτήματά τους απορρίφθηκαν. Η Διεθνής Αμνηστία σημειώνει ότι, σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία που παρασχέθηκαν από το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας^[1], κατά τη διάρκεια των πρώτων εννιά μηνών του 2013, οι επτά από τους οκτώ αιτούντες που εξετάσθηκαν με συνέντευξη από μια γνωμοδοτική Ειδική Επιτροπή είδαν τις υποθέσεις τους στη συνέχεια να απορρίπτονται από τον Υπουργό ή την Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας. Τους πρώτους εννιά μήνες του 2013 από εκείνους που εμφανίστηκαν ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής και των οποίων οι υποθέσεις απορρίφθηκαν, οι τέσσερις είχαν επικαλεστεί ιδεολογικούς λόγους, ενώ οι υπόλοιποι είχαν επικαλεστεί θρησκευτικούς λόγους. Μόνο ένας αιτών που εμφανίστηκε ενώπιον της επιτροπής και επικαλέστηκε ιδεολογικούς λόγους έχει αναγνωριστεί μέχρι στιγμής φέτος. Τουλάχιστον δύο από τους αιτούντες που απορρίφθηκαν υπέβαλαν αίτηση θεραπείας στην Υφυπουργό Άμυνας, αλλά οι αιτήσεις θεραπείας τους απορρίφθηκαν και θα τους επιδοθούν νέες κλήσεις για να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία.

Αναφορικά με τις διαδικασίες για την αξιολόγηση των αιτήσεων αντιρρησιών συνείδησης, η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο ψήφισμά της 1998/77 καλεί τα Κράτη, εάν δεν αποδέχονται αυτομάτως όλους τους ισχυρισμούς αντίρρησης συνείδησης ως έγκυρους χωρίς εξέταση, να θεσπίσουν ανεξάρτητα και αμερόληπτα όργανα λήψεως αποφάσεων με έργο να διαπιστώνουν εάν μια αντίρρηση συνείδησης πράγματι υφίσταται σε μια συγκεκριμένη περίπτωση.

Επιπλέον η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ σημειώνοντας ότι στην Ελλάδα η αξιολόγηση των αιτήσεων για την ιδιότητα του αντιρρησία συνείδησης είναι αποκλειστικά υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Άμυνας, έκανε μια ρητή σύσταση στις αρχές να εξετάσουν το ενδεχόμενο να

θέσουν την αξιολόγηση των αιτήσεων υπό τον έλεγχο πολιτικών αρχών.^[2]

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία και την πρακτική τους σχετικά με την αντίρρηση συνείδησης με το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο και τα πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι αντιρρησίες συνείδησης δεν πρέπει να συλλαμβάνονται, να διώκονται, να τους επιβάλλονται πρόστιμα και να φυλακίζονται εξαιτίας της άρνησής τους να καταταγούν στο στρατό ή εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν εναλλακτική υπηρεσία που είναι τιμωρητική ή μεροληπτική.

---

[1] Επιστολή στη Διεθνή Αμνηστία – Ελληνικό Τμήμα, 9 Σεπτεμβρίου 2013

 [2] Συμπερασματικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ: Ελλάδα. 04/25/2005. CCPR/CO/83/GRC

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΚΡΑΤΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΔΡΑΣΗ 

Ο αντιρρησίας συνείδησης Ονούρ Ερντέν συνελήφθη στο Αεροδρόμιο Ατατούρκ στην Κωνσταντινούπολη στις 11 Ιουλίου μετά από εξαναγκαστική επιστροφή στην Τουρκία από την Κύπρο όπου η αίτησή του για άσυλο απορρίφθηκε. Στις 17 Ιουλίου μεταφέρθηκε στην Στρατιωτική Φυλακή της Διοίκησης του 2ου Σώματος Στρατού, στο Γκελίμπολου (Καλλίπολη), του Τσανάκαλε, όπου κινδυνεύει από βασανιστήρια και άλλη κακομεταχείριση.

Ο Ονούρ Ερντέν, 28 ετών, ξεκίνησε τη στρατιωτική του θητεία στις 2 Ιανουαρίου 2006. Στις 11 Απριλίου 2006, έφυγε από τη μονάδα του στο Τεκιρντάγ, στη βορειοδυτική Τουρκία. Στις 7 Ιουλίου 2006, συνελήφθη με την κατηγορία της λιποταξίας και προφυλακίστηκε. Καταδικάστηκε και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 10 μηνών. Μετά που εξέτισε έξι μήνες και 20 μέρες από την ποινή του, αποφυλακίστηκε στις 23 Ιανουαρίου 2007 με τον όρο να παρουσιαστεί στην στρατιωτική του μονάδα σε μια μέρα. Δεν επέστρεψε στη μονάδα του και ως αποτέλεσμα συνελήφθη και πάλι στις 11 Μαρτίου 2009. Διώχθηκε για δεύτερη φορά για λιποταξία, λαμβάνοντας άλλη μια ποινή 10 μηνών. Μετά που εξέτισε τρεις μήνες και 10 μέρες, αποφυλακίστηκε και πάλι με τον όρο να επανέλθει στη μονάδα του. Για άλλη μια φορά δεν επέστρεψε στην μονάδα του, κάτι που οδήγησε στην τρίτη του δίωξη. Σύμφωνα με το δικηγόρο του, ο Ονούρ Ερντέν λέει ότι υπέστη κακομεταχείριση κατά τη στρατιωτική κράτηση στο Γκελίμπολου, του Τσανάκαλε, κατά τη διάρκεια και των δύο περιόδων φυλάκισης.

Σύμφωνα με το δικηγόρο του, ο Ονούρ Ερντέν τότε έφυγε από την Τουρκία και πήγε στην Κύπρο όπου έκανε αίτηση για άσυλο. Αυτή απορρίφθηκε στη βάση ότι δεν απέδειξε ότι είχε υποστεί κακομεταχείριση στη στρατιωτική φυλακή και ότι η αντίρρηση συνείδησης στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία δεν ήταν λόγος για αίτημα ασύλου. Στις 11 Ιουλίου εξαναγκάστηκε να επιστρέψει στην Τουρκία και συνελήφθη κατά την άφιξή του στην Κωνσταντινούπολη.

Σύμφωνα με τον δικηγόρο του, ο Ονούρ Ερντέν έχει τρεις μήνες και 10 μέρες ακόμα να εκτίσει από την πρώτη του 10μηνη ποινή φυλάκισης και άλλους έξι μήνες και 20 μέρες από τη δεύτερη ποινή. Αναμένεται να δικαστεί σε στρατοδικείο στο Γκελίμπολου και τα υπόλοιπα των προηγούμενων ποινών του πιθανόν θα προστεθούν σε οποιαδήποτε νέα ποινή λάβει.

Το 2011, ο Ονούρ Ερντέν δήλωσε ότι αρνήθηκε να συνεχίσει τη στρατιωτική θητεία γιατί «δεν θέλω να είμαι μέρος του συνεχιζόμενου πολέμου στη χώρα μας και λόγω των ανθρωπιστικών μου αξιών».

ΑΝΑΛΑΒΕ ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΨΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΚΚΛΗΣΗ ΕΩΣ ΤΙΣ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ!

• Καλώντας τις αρχές να αποφυλακίσουν τον Ονούρ Ερντέν άμεσα και χωρίς όρους, καθώς συνελήφθη και διώκεται μόνο εξαιτίας της άσκησης του δικαιώματός του στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία·
• Καλώντας τες να διασφαλίσουν ότι δεν υφίσταται βασανιστήρια ή άλλη κακομεταχείριση κατά τη διάρκεια της κράτησης·
• Υπενθυμίζοντάς τους ότι, ως κράτος μέλος του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η Τουρκία υποχρεούται να αναγνωρίσει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης.

Πατήστε εδώ για επιπρόσθετη πληροφόρηση

Release Mr. Onur Erden immediately and unconditionally

Ministry of National Defence
Ismet Yılmaz
Minister of National Defence
Milli Savunma Bakanlığı
06100 Ankara, Turkey

And copies to:

Parliamentary Commission on Human Rights
Ayhan Sefer Üstün
Commission Chairperson
TBMM İnsan Hakları İnceleme Komisyonu
Bakanlıklar, 06543 Ankara, Turkey

Turkish Ambassador in Greece
Mr. Kerim Uras
Vassileos Gheorgiou B'11
10674 Athens, Greece


Dear Minister,

I am writing to you to express my concern regarding conscientious objector Onur Erden who was detained at Atatürk Airport in Istanbul on 11 July after he was forcibly returned to Turkey from Cyprus where his asylum application was turned down. He is currently held at 2nd Army Corps Command Military Prison in Gelibolu, Çanakkale, where he is at risk of torture or other ill-treatment.

I urge you to release Mr. Onur Erden immediately and unconditionally, as he has been detained and prosecuted solely for exercising his right to conscientious objection to compulsory military service. I also urge you to ensure that Mr. Onur Erden is not subjected to torture or other ill-treatment while in detention. I would like to remind you that, as a state party to the International Covenant on Civil and Political Rights, and the European Convention on Human Rights, Turkey is obliged to recognize the right to conscientious objection.

Yours sincerely, 

 

Πατήστε εδώ για να μπείτε στη φόρμα ηλεκτρονικής υπογραφής στο site του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας και να υπογράψετε

Ελλάδα: Πολλαπλές οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις περιπτώσεις των διωκόμενων αντιρρησιών συνείδησης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


20 Ιουνίου 2013


Ελλάδα: Πολλαπλές οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις περιπτώσεις των διωκόμενων αντιρρησιών συνείδησης

Με αφορμή τη νέα δίκη του αντιρρησία συνείδησης Μενέλαου Εξίογλου, η Διεθνής Αμνηστία καταδικάζει το συνεχιζόμενο κύμα συλλήψεων και διώξεων εναντίον των αντιρρησιών συνείδησης και τις πολλαπλές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.

Ο Μενέλαος Εξίογλου δικάζεται την Πέμπτη 20 Ιουνίου στο στρατοδικείο Αθηνών, με την κατηγορία της ανυποταξίας, σε μια εξ αναβολής δίκη, μετά τη σύλληψή του με τη διαδικασία του αυτοφώρου, τον περασμένο Απρίλιο. Τη δίκη θα παρακολουθήσει παρατηρητής της Διεθνούς Αμνηστίας.
Πρόκειται για τη δεύτερη δίωξη εναντίον του ολικού αρνητή στράτευσης, επειδή αρνείται για λόγους συνείδησης να υπηρετήσει τόσο τη στρατιωτική θητεία όσο και την εναλλακτική υπηρεσία, και ο οποίος έχει ήδη καταδικαστεί σε 4 μήνες φυλάκιση με 1 χρόνο αναστολή, τον περασμένο Δεκέμβριο. Επιπλέον του έχει επιβληθεί διοικητικό πρόστιμο 6.000 ευρώ.

Από την αρχή του έτους έχουν σημειωθεί τουλάχιστον 5 συλλήψεις 4 ατόμων που αρνούνται τη στράτευση για λόγους συνείδησης.

Την περασμένη Τρίτη 11 Ιουνίου είχε συλληφθεί στη Θεσσαλονίκη ο 44χρονος αντιρρησίας συνείδησης Νίκος Καρανίκας, και αφού οδηγήθηκε με τη διαδικασία του αυτοφώρου στο στρατοδικείο, η δίκη του αναβλήθηκε για την Παρασκευή 14 Ιουνίου. Την Παρασκευή, στο στρατοδικείο Θεσσαλονίκης παραβρέθηκε παρατηρήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας, όμως η δίκη πήρε νέα αναβολή για τις 2 Ιουλίου 2013.

Αυτή ήταν η δεύτερη σύλληψη του Καρανίκα μέσα σε διάστημα 4 μηνών και τουλάχιστον η 4η σύλληψή του από το 1995. Την Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013, είχε συλληφθεί και οδηγηθεί ενώπιον της στρατιωτικού εισαγγελέα Θεσσαλονίκης με τη διαδικασία του αυτοφώρου με την κατηγορία της ανυποταξίας άρχουσα από το 1996, αδίκημα για το οποίο είχε ήδη καταδικαστεί και φυλακιστεί το 1995. Στη δίκη που είχε διεξαχθεί τελικά στις 8 Μαρτίου 2013 ο Νικόλαος Καρανίκας είχε αθωωθεί.

Οι αντιρρησίες συνείδησης δεν θα πρέπει να διώκονται αφού τόσο η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (Γενικό Σχόλιο 22, 1993), όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας, απόφαση 01/06/2011) έχουν αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το δικαίωμα περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας των Άρθρων 18 και 9 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αντίστοιχα. Ωστόσο, η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης.

Η εναλλακτική υπηρεσία στην Ελλάδα είχε και συνεχίζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα, καθώς απαιτεί πολύ μεγαλύτερης διάρκειας υπηρεσία από εκείνη που προβλέπεται για το στρατό. Συγκεκριμένα η εναλλακτική υπηρεσία είναι διάρκειας 15 μηνών έναντι 9 μηνών στο στρατό ξηράς, όπου υπηρετεί η μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων. Επιπροσθέτως, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας πρέπει να είναι καθαρά πολιτικής φύσης, εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης των αιτημάτων για αναγνώριση της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης, η οποία θα πρέπει να γίνεται με ανεξάρτητο και αμερόληπτο τρόπο. Αυτό δεν ισχύει στην Ελλάδα, δεδομένου ότι η απόφαση λαμβάνεται από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, μετά από γνωμοδότηση πενταμελούς ειδικής επιτροπής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στην οποία συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, και δύο στρατιωτικοί.

Εξάλλου σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να έχουν σταματήσει οι διώξεις σε περιπτώσεις όπως αυτές του Εξίογλου και του Καρανίκα καθώς οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης οι οποίοι έχουν προηγουμένως καταδικασθεί ή αθωωθεί για την ίδια πράξη παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας».

Επιπλέον, ούτως ή άλλως, οι δίκες πολιτών συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, σε στρατοδικεία εγείρουν σοβαρές ανησυχίες. Σε αντίστοιχη περίπτωση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κρίνει ότι η δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο το οποίο αποτελείται αποκλειστικά από στρατιωτικούς δικαστές παραβιάζει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υπόθεση Erçep κατά Τουρκίας, απόφαση 22/11/2011).

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία περί αντίρρησης συνείδησης και την πρακτική με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα (ύψους 6.000 ευρώ) και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

Η άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης είναι δικαίωμα, όχι αδίκημα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
 

5 Ιουνίου 2013


Η άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης είναι δικαίωμα, όχι αδίκημα


Η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει τη βαθιά ανησυχία της και καταδικάζει τις συνεχιζόμενες διώξεις εναντίον αντιρρησιών συνείδησης, ζητώντας να σταματήσουν αμέσως οι δίκες πολιτών από στρατοδικεία σε κάθε περίπτωση, και ακόμα περισσότερο οι επανειλημμένες διώξεις τους για την ίδια πράξη.

Τους τελευταίους μήνες είχαν σημειωθεί 3 συλλήψεις αντιρρησιών συνείδησης που οδηγήθηκαν σε στρατιωτικά δικαστήρια. Ο Νικόλαος Καρανίκας αθωώθηκε. Οι δίκες του Χαράλαμπου Ακριβόπουλου και του Μενέλαου Εξίογλου έχουν αναβληθεί για τις 8 Οκτωβρίου και τις 20 Ιουνίου αντίστοιχα.

Επίσης σύμφωνα με δημοσιεύματα, σήμερα, 5 Ιουνίου, ο ολικός αρνητής στράτευσης Μιχάλης Τόλης δικάζεται με την κατηγορία της ανυποταξίας από το Στρατοδικείο Αθηνών, επειδή αρνείται για ιδεολογικούς λόγους να υπηρετήσει τόσο τη στρατιωτική θητεία όσο και την εναλλακτική υπηρεσία. Τη δίκη θα παρακολουθήσει παρατηρητής της Διεθνούς Αμνηστίας. Ο Μιχάλης Τόλης συνελήφθη προχτές, 3 Ιουνίου, στα Ιωάννινα με τη διαδικασία του αυτοφώρου. Χτες το Στρατοδικείο Αθηνών ανέβαλε την εκδίκαση της υπόθεσής του για σήμερα, και αποφάσισε τη συνέχιση της κράτησής του.

Τη δίκη του αναμένει επίσης ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος, 47 ετών, από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της ανυποταξίας, αν και δεν είναι πλέον υπόχρεος στράτευσης, ήδη από το 2008, όταν έγινε πατέρας για τρίτη φορά.

Με σύλληψη κινδυνεύει επίσης ένας αντιρρησίας συνείδησης για θρησκευτικούς λόγους, του οποίου απορρίφθηκε τόσο η αίτηση για αναγνώριση της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης όσο και η σχετική αίτηση ακυρώσεως που άσκησε στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία στην Ελλάδα είχε και συνεχίζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα, καθώς απαιτεί πολύ μεγαλύτερης διάρκειας υπηρεσία από εκείνη που προβλέπεται για το στρατό. Συγκεκριμένα η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία είναι διάρκειας 15 μηνών έναντι 9 μηνών στο στρατό ξηράς, όπου υπηρετεί η μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων. Επιπροσθέτως, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας πρέπει να είναι καθαρά πολιτικής φύσης, εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης των αιτημάτων για αναγνώριση της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης, η οποία θα πρέπει να γίνεται με ανεξάρτητο και αμερόληπτο τρόπο. Αυτό δεν ισχύει στην Ελλάδα, δεδομένου ότι η απόφαση λαμβάνεται από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, μετά από γνωμοδότηση πενταμελούς ειδικής επιτροπής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στην οποία συμμετέχουν μεταξύ άλλων και δύο στρατιωτικοί.

Οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης οι οποίοι έχουν προηγουμένως καταδικασθεί ή αθωωθεί για την ίδια πράξη παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας».

Οι δίκες πολιτών συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, σε στρατοδικεία εγείρουν σοβαρές ανησυχίες. Σε αντίστοιχη περίπτωση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κρίνει ότι η δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο το οποίο αποτελείται αποκλειστικά από στρατιωτικούς δικαστές παραβιάζει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,  υπόθεση Ercep κατά Τουρκίας, απόφαση 22/11/2011).

Τόσο η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (Γενικό Σχόλιο 22, 1993), όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας, απόφαση 01/06/2011) έχουν αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το δικαίωμα περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας των Άρθρων 18 και 9 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αντίστοιχα. Ωστόσο, η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία περί αντίρρησης συνείδησης και την πρακτική με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα (ύψους 6.000 ευρώ) και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

Σταματήστε τις διώξεις και τις δίκες πολιτών σε στρατοδικεία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


20 Μαΐου 2013


Σταματήστε τις διώξεις και τις δίκες πολιτών σε στρατοδικεία

Η Διεθνής Αμνηστία καταδικάζει το νέο κύμα διώξεων εναντίον αντιρρησιών συνείδησης και ζητά να σταματήσουν σε κάθε περίπτωση οι δίκες πολιτών από στρατοδικεία, και ακόμα περισσότερο οι επανειλημμένες διώξεις τους για την ίδια πράξη.

Στις 21 Μαΐου 2013, ο ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Νιώτης δικάζεται με την κατηγορία της ανυποταξίας από το Στρατοδικείο Ιωαννίνων, επειδή αρνείται για ιδεολογικούς λόγους να υπηρετήσει τόσο τη στρατιωτική θητεία όσο και την εναλλακτική υπηρεσία. Τη δίκη θα παρακολουθήσει παρατηρητής της Διεθνούς Αμνηστίας.

Στις 28 Μαΐου 2013, ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος, 47 ετών, δικάζεται από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της «ανυποταξίας σε περίοδο γενικής επιστράτευσης», για την οποία του ασκήθηκε δίωξη το 1994. Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος είχε δηλώσει την αντίρρηση συνείδησής του τον Μάρτιο του 1992, όταν η ελληνική νομοθεσία δεν αναγνώριζε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και δεν προέβλεπε τη δυνατότητα εναλλακτικής υπηρεσίας. Το 1992 κλήθηκε για απολογία ενώπιον του Στρατιωτικού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της ανυποταξίας και επανέλαβε την άρνησή του να στρατευτεί για λόγους συνείδησης υποβάλλοντας υπόμνημα, χωρίς, ωστόσο, να δικαστεί. Ουδέποτε του αναγνωρίστηκε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, αλλά αντίθετα υπέστη επανειλημμένες διώξεις, καθώς οι αρχές κατέσχεσαν το διαβατήριό του και εξέδωσαν αλλεπάλληλα εντάλματα σύλληψης. Αν και δεν είναι πλέον υπόχρεος στράτευσης, ήδη από το 2008, όταν έγινε πατέρας για τρίτη φορά -σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία οι τρίτεκνοι απαλλάσσονται της υποχρέωσης στράτευσης-, η ποινική εκκρεμότητα σε βάρος του παρέμεινε.

Τους τελευταίους μήνες έχουν σημειωθεί 3 συλλήψεις αντιρρησιών συνείδησης που οδηγήθηκαν σε στρατιωτικά δικαστήρια. Ο Νικόλαος Καρανίκας αθωώθηκε, ενώ οι δίκες του Χαράλαμπου Ακριβόπουλου και του Μενέλαου Εξίογλου έχουν αναβληθεί για τις 8 Οκτωβρίου και τις 20 Ιουνίου αντίστοιχα.

Η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία στην Ελλάδα είχε και συνεχίζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα για τη μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων, καθώς απαιτεί πολύ μεγαλύτερης διάρκειας υπηρεσία από εκείνη που προβλέπεται για το στρατό. Συγκεκριμένα η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία είναι διάρκειας 15 μηνών έναντι 9 μηνών στο στρατό ξηράς, όπου υπηρετεί η μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων. Επιπροσθέτως, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας πρέπει να είναι καθαρά πολιτικής φύσης, εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Η Διεθνής Αμνηστία επίσης εκφράζει τις ανησυχίες της για τη διαδικασία εξέτασης των αιτημάτων για αναγνώριση της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης, δεδομένου ότι η απόφαση λαμβάνεται από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, μετά από γνωμοδότηση ειδικής επιτροπής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στην οποία συμμετέχουν δύο στρατιωτικοί. Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι η διαδικασία εξέτασης των αιτημάτων για αναγνώριση της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης θα πρέπει να γίνεται με ανεξάρτητο και αμερόληπτο τρόπο και να μην αποτελεί αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Πρόσφατα η Διεθνής Αμνηστία έλαβε καταγγελία για απόρριψη αιτήματος για αναγνώριση της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης με την αιτιολόγηση ότι ο αιτών δεν συνέδεσε τις επικαλούμενες πεποιθήσεις του (θρησκευτικές, λόγω της ανατροφής του από Μάρτυρες του Ιεχωβά) με την ένταξη και δράση του στο δόγμα αυτό. Αίτηση ακυρώσεως που ασκήθηκε κατά της απόφασης αυτής απορρίφθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Στη συνέχεια ο αιτών κλήθηκε εκ νέου να καταταγεί ενόπλως, ενώ νέα αιτήματά του για αναγνώρισή του ως αντιρρησία συνείδησης είτε δεν απαντήθηκαν είτε απορρίφθηκαν. Κηρύχτηκε ανυπότακτος, του επιβλήθηκε το πρόστιμο των έξι χιλιάδων ευρώ και του επιδόθηκε νέο σημείωμα κατάταξης για τις 20/5/2013. Ο καταγγέλλων κινδυνεύει άμεσα από σύλληψη. Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι η διαδικασία εξέτασης των αιτημάτων για αναγνώριση της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης θα πρέπει να γίνεται με ανεξάρτητο και αμερόληπτο τρόπο και να μην αποτελεί αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης οι οποίοι έχουν προηγουμένως καταδικασθεί ή αθωωθεί για την ίδια πράξη παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας».

Οι δίκες πολιτών συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, σε στρατοδικεία εγείρουν σοβαρές ανησυχίες. Σε αντίστοιχη περίπτωση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κρίνει ότι η δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο το οποίο αποτελείται αποκλειστικά από στρατιωτικούς δικαστές παραβιάζει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,  υπόθεση Ercep κατά Τουρκίας, απόφαση 22/11/2011).

Τόσο η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ  (Γενικό Σχόλιο 22, 1993), όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας, απόφαση 01/06/2011) έχουν αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το δικαίωμα περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας των Άρθρων 18 και 9  του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αντίστοιχα. Ωστόσο, η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία περί αντίρρησης συνείδησης και την πρακτική με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα (ύψους 6.000 ευρώ) και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία

ΗΠΑ: Περαιτέρω πληροφόρηση: αντιρρησίας του πολέμου στο Ιράκ θα εκτίσει ποινή φυλάκισης στις ΗΠΑ

ΗΠΑ: Περαιτέρω πληροφόρηση: αντιρρησίας του πολέμου στο Ιράκ θα εκτίσει ποινή φυλάκισης στις ΗΠΑ

Περαιτέρω πληροφόρηση στο UA: 263/12 Index: AMR 51/024/2013 ΗΠΑ Ημερομηνία: 3 Μαΐου 2013

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΔΡΑΣΗ

ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ ΙΡΑΚ ΘΑ ΕΚΤΙΣΕΙ ΠΟΙΝΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ



Η έγκυος κρατούμενη συνείδησης από τις ΗΠΑ, Κίμπερλι Ριβέρα, θα εκτίσει 10 μήνες στη φυλακή μετά την επιβολή ποινής στη δίκη της σε στρατοδικείο. Λιποτάκτησε από τον στρατό των ΗΠΑ ενώ υπηρετούσε στο Ιράκ, επειδή ένιωσε ότι δεν μπορούσε ηθικά να λάβει μέρος στη σύγκρουση.
Αφότου δήλωσε ένοχος για λιποταξία στο στρατοδικείο της στις 29 Απριλίου 2012, η στρατιώτης Κίμπερλι Ριβέρα καταδικάστηκε σε 14 μήνες φυλάκιση, που μειώθηκαν σε 10 μήνες σύμφωνα με τους όρους της δικαστικής συμφωνίας. Επίσης της δόθηκε απόταξη για κακή συμπεριφορά. Είναι έγκυος στο πέμπτο της παιδί.

Η Κίμπερλι Ριβέρα κρατείται από τις στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ, από τις 20 Σεπτεμβρίου 2012, όταν συνελήφθη για λιποταξία από το στρατό. Η Κίμπερλι Ριβέρα έφυγε από το στράτευμα χωρίς έγκριση, ενώ βρισκόταν σε άδεια από υπηρεσία στο Ιράκ, στις αρχές του 2007, και πήγε στον Καναδά, αφότου αποφάσισε ότι ηθικά δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει πια στον πόλεμο στο Ιράκ ή σε οποιαδήποτε άλλη σύγκρουση. Στον Καναδά έκανε αίτηση προστασίας ως πρόσφυγας, αλλά απελάθηκε το Σεπτέμβριο του 2012 κατόπιν απόρριψης της αίτησής της σε δεύτερο βαθμό.

Η Κίμπερλι Ριβέρα μίλησε δημόσια για την αντίρρησή της στη σύγκρουση στο Ιράκ ενώ βρισκόταν στον Καναδά. Κατά την προσπάθεια να σταματήσει η απέλασή της, ο δικηγόρος της υπέβαλε στοιχειά για να δείξει ότι στρατιωτικό προσωπικό σε παρόμοιες καταστάσεις, που μιλά δημόσια κατ’ αυτόν τον τρόπο, έχει υποστεί πιο σκληρή μεταχείριση από εκείνους που δεν το κάνουν, κατά την επιστροφή τους στις ΗΠΑ.

Η Κίμπερλι Ριβέρα πιθανόν θα εκτίσει την ποινή της στην Ναυτική Φυλακή Μιραμάρ, κοντά στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας. Προς το παρόν κρατείται στο Κέντρο Ποινικής Δικαιοσύνης της Κομητείας Ελ Πάσο, στο Κολοράντο Σπρινγκς, του Κολοράντο. Έφεση για επιείκεια θα υποβληθεί από το δικηγόρο της, Τζέιμς Μ. Μπράναμ. Μια τελική απόφαση θα παρθεί σχετικά με επιείκεια, από το Διοικητή του Φορτ Κάρσον, αρχιστράτηγο Πολ Τζ. ΛαΚάμερα.

Παρακαλούμε γράψτε άμεσα στα αγγλικά ή στη δική σας γλώσσα:
 
Καλέστε τις αρχές να αποφυλακίσουν τη στρατιώτη Κίμπερλι Ριβέρα άμεσα και χωρίς όρους, καθώς είναι κρατούμενη συνείδησης, φυλακισμένη εξαιτίας της συνειδησιακής της αντίρρησης στη συμμετοχή στην ένοπλη σύγκρουση στο Ιράκ.

Καλέστε τις αρχές, τουλάχιστον, να δώσουν στην Κίμπερλι Ριβέρα μια πρόωρη αποφυλάκιση για ανθρωπιστικούς λόγους λόγω του ότι είναι έγκυος.

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΕΙΛΤΕ ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΙΣ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013 ΠΡΟΣ:
 
Commanding General 4th ID and Fort Carson
Major General Paul J. LaCamera
Public Affairs Office
1626 Ellis Street
Ste. 200, Bldg 118
Fort Carson, CO 80913, USA
Fax: +1 719 526 1021
Προσφώνηση: Dear Major General LaCamera
 
Secretary of Defense
The Honorable Chuck Hagel
Office of the Secretary of Defense
1000 Defense Pentagon
Washington, DC 20301-1400
USA
Fax: +1 703 571 8951 (please keep trying)
Προσφώνηση: Dear Secretary of Defense
 
Και αντίγραφα προς:

το δικηγόρο της Κίμπερλι Ριβέρα

James M Branum
PO Box 721016
Oklahoma City, OK 73172, USA
Email: girightslawyer@gmail.com
www.freekimberlyrivera.org
Προσφώνηση: Dear Mr Branum

Επίσης στείλτε αντίγραφα στους διπλωματικούς αντιπροσώπους που είναι διαπιστευμένοι στην Ελλάδα

Ambassador Daniel Bennett Smith
Πρέσβης Ντάνιελ Μπένετ Σμιθ
Αμερικανική Πρεσβεία
Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας 91
101 60 Αθήνα
Τηλέφωνο: 30-210-721-2951
Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο: AthensAmEmb@state.gov

ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει ότι το δικαίωμα της άρνησης εκτέλεσης στρατιωτικής υπηρεσίας για λόγους συνείδησης είναι μέρος της ελευθερίας της σκέψης, συνείδησης και θρησκείας, όπως αναγνωρίζεται στο Άρθρο 18 της Οικουμενικής Διακήρυξης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στο Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.

Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ως αντιρρησία συνείδησης κάθε άτομο που, για λόγους συνείδησης ή βαθιάς πεποίθησης, αρνείται να εκτελέσει υπηρεσία στις ένοπλες δυνάμεις. Αυτό μπορεί να συμπεριλάβει άρνηση στη συμμετοχή σε έναν συγκεκριμένο πόλεμο επειδή κάποιος/α διαφωνεί με τους σκοπούς του ή με τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται, ακόμα και εάν κάποιος/α δεν αντιτίθεται στο να λάβει μέρος σε όλους τους πολέμους.

Όπου ένα τέτοιο άτομο κρατείται ή φυλακίζεται μοναχά εξαιτίας ενεργειών που ελήφθησαν ως συνέπεια αυτών των πιστεύω, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί αυτό το άτομο κρατούμενο συνείδησης. Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί επίσης τους αντιρρησίες συνείδησης ότι είναι κρατούμενοι συνείδησης εάν βρίσκονται φυλακισμένοι επειδή έφυγαν από τις ένοπλες δυνάμεις χωρίς έγκριση, για λόγους συνείδησης, εάν είχαν πρώτα λάβει εύλογα μέτρα για να διασφαλίσουν την απαλλαγή τους από στρατιωτικές υποχρεώσεις, ή εάν στην πράξη τους ήταν αδύνατον να κάνουν κάτι τέτοιο.

Όνομα: Κίμπερλι Ριβέρα
Φύλο α/θ: θ

Περαιτέρω πληροφόρηση στο UA: 263/12 Index: AMR 51/024/2013 ΗΠΑ Ημερομηνία: 3 Μαΐου 2013

[Μπείτε στον ιστότοπο του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας για να συμπληρώσετε την ηλεκτρονική φόρμα υπογραφών, εδώ] 

Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης ακόμα δεν έχει διασφαλιστεί στην Ευρώπη

Δημόσια Δήλωση

14 Μαΐου 2013

Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης ακόμα δεν έχει διασφαλιστεί στην Ευρώπη

Η Διεθνής Αμνηστία, σηματοδοτώντας τη Διεθνή Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης, επαναλαμβάνει την έκκλησή της προς όλα τα κράτη να αναγνωρίσουν το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία.

Σχεδόν δυο χρόνια πριν, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR) έκρινε ότι τα κράτη πρέπει να σέβονται το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης ως μέρος της υποχρέωσής τους να σέβονται το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, συνείδησης και θρησκείας, εναρμονίζοντας την ευρωπαϊκή νομοθεσία με τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Παρά ταύτα, τρία ευρωπαϊκά κράτη, η Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία, ακόμα δεν παρέχουν αυτό το δικαίωμα. Είναι πλέον καιρός να το πράξουν.

Με μια απόφαση-ορόσημο, το Δικαστήριο έκρινε υπέρ του Βαχάν Μπαγιατιάν, ενός Μάρτυρα του Ιεχωβά στην Αρμενία που έλαβε ποινή φυλάκισης 2,5 χρόνων το 2003, όταν αρνήθηκε να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία στη βάση συνειδησιακής αντίρρησης.

Την υπόθεση Μπαγιατιάν εναντίον Αρμενίας τον Ιούλιο του 2011, έχει ακολουθήσει μια σειρά αποφάσεων εναντίον της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης της Ερτζέπ εναντίον Τουρκίας το Νοέμβριο του 2011. Παρά την ξεκάθαρη απαίτηση από το Δικαστήριο, να αναγνωρίσει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, πρόσφατες δηλώσεις τούρκων κυβερνητικών αξιωματούχων έχουν δείξει ότι δεν θα εφαρμόσουν την απόφαση. Σύμφωνα με τις κυβερνητικές δηλώσεις το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης θα αναγνωριστεί όταν η Τουρκία δημιουργήσει έναν επαγγελματικό στρατό και τερματίσει το τωρινό σύστημα στρατολόγησης.

Η Τουρκία έχει επίσης αποτύχει να εφαρμόσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 2006 στην υπόθεση Ούλκε εναντίον Τουρκίας η οποία απαίτησε από τις αρχές να αλλάξουν το νόμο για να αποτρέψουν τις επανειλημμένες διώξεις και φυλακίσεις αντιρρησιών συνείδησης εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία.

Το Αζερμπαϊτζάν έχει αποτύχει να τηρήσει τη δέσμευσή του να απελευθερώσει τους φυλακισμένους αντιρρησίες συνείδησης και να εισαγάγει μια εναλλακτική υπηρεσία μέσα σε δύο χρόνια από την ένταξή του στο Συμβούλιο της Ευρώπης το 2000. Έχει επίσης αποτύχει να εφαρμόσει τις επανειλημμένες συστάσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, για να υιοθετήσει μια νομοθεσία που θα εξαιρεί τους αντιρρησίες συνείδησης από την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία και θα παρέχει εναλλακτική πολιτική υπηρεσία.

Ενώ το Σύνταγμα του Αζερμπαϊτζάν προβλέπει εναλλακτική υπηρεσία, καμιά κατάλληλη νομοθεσία δεν έχει θεσπιστεί για να διασφαλίσει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης. Επιπλέον, άλλοι νόμοι της χώρας υποβάλλουν εκείνους που αρνούνται τη στρατιωτική θητεία σε ποινές φυλάκισης έως δύο χρόνων. Πιο πρόσφατα, τον Σεπτέμβριο του 2012, το δικαστήριο της πόλης Γκάντζα, καταδίκασε τον Φαχραντίν Μιζράγιεφ, νεαρό Μάρτυρα του Ιεχωβά, σε φυλάκιση ενός έτους εξαιτίας της άρνησής του να υπηρετήσει στο στρατό, με βάση τις διακηρυγμένες πεποιθήσεις του.
Οι αρχές του Αζερμπαϊτζάν προσπαθούν να δικαιολογήσουν την καθυστέρηση στην υιοθέτηση ενός νόμου για την εναλλακτική υπηρεσία, αναφερόμενοι στην ανεπίλυτη σύγκρουση για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ με την Αρμενία.

Το ίδιο επιχείρημα της ανεπίλυτης σύγκρουσης χρησιμοποιείται από την Αρμενία, όπου νεαροί άρρενες Μάρτυρες του Ιεχωβά, συνεχίζουν να φυλακίζονται σε ακόμα μεγαλύτερους αριθμούς και για ακόμα μεγαλύτερες περιόδους, επειδή οι πεποιθήσεις τους, τους απαγορεύουν να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία. Ως μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Αρμενία επίσης έχει αναλάβει την υποχρέωση να παράσχει μια γνήσια πολιτική εναλλακτική στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Παρόλα αυτά, η εναλλακτική υπηρεσία της Αρμενίας είναι ακόμα υπό τον έλεγχο του στρατού, καθιστώντας την ασυμβίβαστη με τις συνειδησιακές πεποιθήσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά και άλλων.

Τον Μάρτιο του 2012, η αρμενική κυβέρνηση ξεκίνησε τροποποιήσεις στο νόμο για να διαφοροποιήσει την εναλλακτική στρατιωτική από την εναλλακτική εργατική υπηρεσία, και για να διασφαλίσει ότι η τελευταία δεν θα είναι πια υπό στρατιωτικό έλεγχο ή ανάμιξη. Παρόλα αυτά, περισσότερο από έναν χρόνο μετά, ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο πότε οι τροποποιήσεις θα θεσπιστούν στο νόμο.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις κυβερνήσεις της Τουρκίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας να τηρήσουν τις καθυστερημένες εδώ και καιρό δεσμεύσεις τους να αναγνωρίσουν το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία και να διασφαλίσουν ότι οποιαδήποτε εναλλακτική στη στρατιωτική θητεία θα είναι γνήσια πολιτική και μη τιμωρητική σε διάρκεια. Οποιαδήποτε άτομα βρίσκονται φυλακισμένα εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης ή βαθιάς πεποίθησης θα πρέπει να αποφυλακιστούν άμεσα.

http://www.amnesty.org/en/library/asset/EUR01/012/2013/en/ba29d2d9-a6d0-48ff-af99-b6ec0307bba7/eur010122013en.html

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

Ελλάδα: Σταματήστε τις συλλήψεις και τις δίκες σε στρατοδικεία των αντιρρησιών συνείδησης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


19 Απριλίου 2013

Ελλάδα: Σταματήστε τις συλλήψεις και τις δίκες σε στρατοδικεία των αντιρρησιών συνείδησης



Η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει τις βαθύτατες ανησυχίες της μετά τη σύλληψη, με τη διαδικασία του αυτοφώρου, του 30χρονου αντιρρησία συνείδησης Μενέλαου Εξίογλου στις 18 Απριλίου 2013. Πρόκειται για την τρίτη σύλληψη αντιρρησία συνείδησης με τη διαδικασία του αυτοφώρου τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα. Η Διεθνής Αμνηστία επίσης καταδικάζει το νέο κύμα διώξεων και ζητά να σταματήσουν αμέσως οι συλλήψεις και οι δίκες των αντιρρησιών συνείδησης από στρατοδικεία, και ακόμα περισσότερο οι επανειλημμένες διώξεις τους για την ίδια πράξη.


Ο 30χρονος αντιρρησίας συνείδησης Μενέλαος Εξίογλου συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη το πρωί της 18^ης Απριλίου 2013 με ένταλμα σύλληψης για ανυποταξία και αναμένεται να μεταχθεί στην Αθήνα την Παρασκευή 19/4 και να οδηγηθεί ενώπιον στρατιωτικού εισαγγελέα το Σάββατο 20/4, με τη διαδικασία του αυτοφώρου, λόγω της άρνησής του να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία για ιδεολογικούς λόγους συνείδησης. Για τον ίδιο λόγο, στις 18 Δεκεμβρίου 2012, ο Εξίογλου καταδικάστηκε από το Στρατοδικείο Λάρισας σε 4 μήνες φυλάκιση με έναν χρόνο αναστολή. Πρόσφατα του επιβλήθηκε και το διοικητικό πρόστιμο ύψους 6.000 ευρώ για ανυποταξία. Τον Μάιο του 2010 ο Μενέλαος Εξίογλου είχε καταθέσει, μαζί με άλλους 6 αντιρρησίες συνείδησης, δημόσια δήλωση σχετικά με την απόφασή του να αρνηθεί τη στρατιωτική θητεία για ιδεολογικούς λόγους.

Σε περίπτωση που ο Μενέλαος Εξίογλου οδηγηθεί εκ νέου ενώπιον στρατοδικείου, τη δίκη θα παρακολουθήσει παρατηρητής της Διεθνούς Αμνηστίας.

Την Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013, συνελήφθη ο ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης Νικόλαος Καρανίκας, 44 ετών, ο οποίος και οδηγήθηκε, με τη διαδικασία του αυτοφώρου, ενώπιον της στρατιωτικού εισαγγελέα Θεσσαλονίκηςμε την κατηγορία της ανυποταξίας άρχουσα από το 1996, αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί και φυλακιστεί το 1995. Κατόπιν αιτήματος αναβολής, η δίκη του ορίστηκε για την Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου 2013 στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης, και αφέθηκε ελεύθερος την ίδια ημέρα. Στις 22 Φεβρουαρίου 2013, κατόπιν νέου αιτήματος αναβολής, η δίκη αναβλήθηκε για την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013. Στις δίκη της 8ης Μαρτίου 2013 ο Νικόλαος Καρανίκας αθωώθηκε.

Ο ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης Χαράλαμπος Ακριβόπουλος, 37 ετών, συνελήφθη από τις αστυνομικές αρχές το πρωί της Τρίτης, 19 Μαρτίου 2013, και μετά από δύο ημέρες κράτησης σε διάφορες αστυνομικές διευθύνσεις, δικάστηκε στο Ναυτοδικείο Πειραιά. Το στρατιωτικό δικαστήριο, μετά την εξέταση των μαρτύρων και την απολογία του Ακριβόπουλου, αποφάσισε να αναβάλει τη δίκη για τις 8 Οκτωβρίου 2013.

Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος είχε δηλώσει την αντίρρηση συνείδησής του τον Μάρτιο του 2004, όταν η διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία ήταν υπερδιπλάσια της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας. Αρνήθηκε να υπηρετήσει τέτοια τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία. Τον Απρίλιο του 2008 κλήθηκε να παρουσιαστεί ενώπιον του Τριμελούς Ναυτοδικείου Πειραιά για το αδίκημα της ανυποταξίας σε καιρό ειρήνης, δεν παρουσιάστηκε και η δίκη αυτή αναβλήθηκε προκειμένου να ζητηθεί αυτοπρόσωπη παρουσία. Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος καταδικάστηκε από το Ναυτοδικείο Πειραιά στις 22 Μαρτίου 2011 σε 8μηνη ποινή φυλάκισης με διετή αναστολή.

Επιπλέον, ο αντιρρησίας συνείδησης Δημήτρης Σωτηρόπουλος, 47 ετών, παρέλαβε πρόσφατα κλήση για να δικαστεί στις 28 Μαΐου 2013 από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της «ανυποταξίας σε περίοδο γενικής επιστράτευσης», για την οποία του ασκήθηκε δίωξη το 1994. Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος είχε δηλώσει την αντίρρηση συνείδησής του τον Μάρτιο του 1992, όταν η ελληνική νομοθεσία δεν αναγνώριζε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και δεν προέβλεπε τη δυνατότητα εναλλακτικής υπηρεσίας. Το 1992 κλήθηκε για απολογία ενώπιον του Στρατιωτικού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της ανυποταξίας και επανέλαβε την άρνησή του να στρατευτεί για λόγους συνείδησης υποβάλλοντας υπόμνημα, χωρίς, ωστόσο, να δικαστεί. Ουδέποτε του αναγνωρίστηκε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, αλλά αντίθετα υπέστη επανειλημμένες διώξεις, καθώς οι αρχές κατέσχεσαν το διαβατήριό του και εξέδωσαν αλλεπάλληλα εντάλματα σύλληψης. Αν και δεν είναι πλέον υπόχρεος στράτευσης, ήδη από το 2008, όταν έγινε πατέρας για τρίτη φορά -σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία οι τρίτεκνοι απαλλάσσονται της υποχρέωσης στράτευσης-, η ποινική εκκρεμότητα σε βάρος του παρέμεινε.

Η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία στην Ελλάδα είχε και συνεχίζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα για τη μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων, καθώς απαιτεί πολύ μεγαλύτερης διάρκειας υπηρεσία από ό,τι απαιτείται για το στρατό. Συγκεκριμένα η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία είναι διάρκειας 15 μηνών έναντι 9 μηνών στο στρατό ξηράς όπου υπηρετεί η μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων. Επιπροσθέτως, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας πρέπει να είναι καθαρά πολιτικής φύσης, εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης οι οποίοι έχουν προηγουμένως καταδικασθεί ή αθωωθεί για την ίδια πράξη παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας».

Οι δίκες πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, σε στρατοδικεία εγείρουν σοβαρές ανησυχίες. Σε αντίστοιχη περίπτωση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κρίνει ότι η δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο το οποίο αποτελείται αποκλειστικά από στρατιωτικούς δικαστές παραβιάζει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,  υπόθεση Ercep κατά Τουρκίας, απόφαση 22/11/2011).

Τόσο η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ  (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας, απόφαση 01/06/2011) έχουν αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το δικαίωμα περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας των Άρθρων 18 και 9  του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αντίστοιχα. Ωστόσο, η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία περί αντίρρησης συνείδησης και την πρακτική με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα (ύψους 6.000 ευρώ) και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

ΗΠΑ: Περαιτέρω πληροφόρηση: στις 29 Απριλίου θα επιβληθεί ποινή στην Κίμπερλι Ριβέρα

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΔΡΑΣΗ
ΣΤΙΣ 29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΘΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΠΟΙΝΗ ΣΤΗΝ ΚΙΜΠΕΡΛΙ ΡΙΒΙΕΡΑ 

Δικαστική συμφωνία επετεύχθη μεταξύ των δικηγόρων της στρατιωτικού των ΗΠΑ Κίμπερλι Ριβέρα και των στρατιωτικών αρχών. Η ακροαματική διαδικασία για να καθοριστεί η χρονική διάρκεια της ποινής της, θα λάβει χώρα στις 29 Απριλίου στο Φορτ Κάρσον του Κολοράντο. Η στρατιώτης Κίμπερλι Ριβέρα βρίσκεται κρατούμενη από τις στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ από τις 20 Σεπτεμβρίου 2012, όταν είχε συλληφθεί για λιποταξία από το στρατό. Η Κίμπερλι Ριβέρα είχε φύγει από το στράτευμα χωρίς έγκριση, ενώ βρισκόταν σε άδεια από υπηρεσία στο Ιράκ, στις αρχές του 2007, και πήγε στον Καναδά, αφότου αποφάσισε ότι ηθικά δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει πια στον πόλεμο στο Ιράκ ή σε οποιαδήποτε άλλη σύγκρουση. Στον Καναδά έκανε αίτηση προστασίας ως πρόσφυγας, αλλά απελάθηκε το Σεπτέμβριο του 2012 κατόπιν απόρριψης της αίτησής της σε δεύτερο βαθμό.
Στην ακροαματική διαδικασία της 29ης Απριλίου, ένας στρατοδίκης θα ακούσει τα επιχειρήματα σχετικά με τη χρονική διάρκεια της φυλάκισης που θα αντιμετωπίσει η Κίμπερλι Ριβέρα. Ο στρατοδίκης τότε θα έχει την ευκαιρία να αποφασίσει είτε εάν εκείνη θα λάβει το ύψος της ποινής φυλάκισης που ορίζεται στη σφραγισμένη συμφωνία ή μια ελαφρύτερη ποινή.

Μετά από αυτό, ο Διοικητής του Φορτ Κάρσον, υποστράτηγος Τζόζεφ Άντερσον, θα αποφασίσει εάν θα εγκρίνει την ποινή ή θα την αναστείλει όλη ή μέρος της. Επιστολές από το κοινό θα μπορούσαν να βοηθήσουν να πεισθεί να επιδείξει επιείκεια.

Η Κίμπερλι Ριβέρα μίλησε δημόσια για την αντίρρησή της στη σύγκρουση στο Ιράκ ενόσω βρισκόταν στον Καναδά. Κατά τη διάρκεια της προσπάθειας να σταματήσει η απέλασή της, ο δικηγόρος της υπέβαλε στοιχεία για να δείξει ότι το στρατιωτικό προσωπικό σε παρόμοιες καταστάσεις που μιλά δημόσια με αυτόν τον τρόπο έχει υποστεί πιο σκληρή μεταχείριση από εκείνους που δεν το κάνουν, όταν επιστρέφει στις ΗΠΑ.

Παρακαλούμε γράψτε άμεσα στα αγγλικά ή στη δική σας γλώσσα:

Καλώντας τις αρχές να αποφυλακίσουν τη στρατιώτη Κίμπερλι Ριβέρα άμεσα και άνευ όρων, καθώς είναι κρατούμενη συνείδησης, φυλακισμένη για τη συνειδησιακή της αντίρρηση στη συμμετοχή στην ένοπλη σύγκρουση στο Ιράκ.

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΕΙΛΤΕ ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΙΣ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013 ΠΡΟΣ:

Commander, Fort Carson
Major General Joseph Anderson
Public Affairs Office
1626 Ellis Street
Ste. 200, Bldg.118
Fort Carson, CO 80913, USA
Fax: +1 719 526 1021
Προσφώνηση: Dear Major General Anderson

Secretary of Defense
The Honorable Chuck Hagel
Office of the Secretary of Defense
1000 Defense Pentagon
Washington, DC 20301-1400 USA
Fax: +1 703 571 8951
Προσφώνηση: Dear Secretary of Defense

Και αντίγραφα προς:

Kimberly Rivera’s attorney
James M Branum
PO Box 721016
Oklahoma City, OK 73172
USA
Email: girightslawyer@gmail.com

Επίσης στείλτε αντίγραφα στους διπλωματικούς αντιπροσώπους που είναι διαπιστευμένοι στην Ελλάδα

Ambassador Daniel Bennett Smith
Πρέσβης Ντάνιελ Μπένετ Σμιθ
Αμερικανική Πρεσβεία
Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας 91
101 60 Αθήνα
Τηλέφωνο: 30-210-721-2951
Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο: AthensAmEmb@state.gov

ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει ότι το δικαίωμα της άρνησης εκτέλεσης στρατιωτικής υπηρεσίας για λόγους συνείδησης είναι μέρος της ελευθερίας της σκέψης, συνείδησης και θρησκείας, όπως αναγνωρίζεται στο Άρθρο 18 της Οικουμενικής Διακήρυξης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στο Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.
Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ως αντιρρησία συνείδησης κάθε άτομο που, για λόγους συνείδησης ή βαθιάς πεποίθησης, αρνείται να εκτελέσει υπηρεσία στις ένοπλες δυνάμεις. Αυτό μπορεί να συμπεριλάβει άρνηση στη συμμετοχή σε έναν συγκεκριμένο πόλεμο επειδή κάποιος/α διαφωνεί με τους σκοπούς του ή με τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται, ακόμα και εάν κάποιος/α δεν αντιτίθεται στο να λάβει μέρος σε όλους τους πολέμους.

Όπου ένα τέτοιο άτομο κρατείται ή φυλακίζεται μοναχά εξαιτίας ενεργειών που ελήφθησαν ως συνέπεια αυτών των πιστεύω, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί αυτό το άτομο κρατούμενο συνείδησης. Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί επίσης τους αντιρρησίες συνείδησης ότι είναι κρατούμενοι συνείδησης εάν βρίσκονται φυλακισμένοι επειδή έφυγαν από τις ένοπλες δυνάμεις χωρίς έγκριση, για λόγους συνείδησης, εάν είχαν πρώτα λάβει εύλογα μέτρα για να διασφαλίσουν την απαλλαγή τους από στρατιωτικές υποχρεώσεις, ή εάν στην πράξη τους ήταν αδύνατον να κάνουν κάτι τέτοιο.

Όνομα: Κίμπερλι Ριβέρα
Φύλο α/θ: θ
Επιπρόσθετη πληροφόρηση στην UA: 263/12 Index: AMR 51/013/2013
Ημερομηνία Έκδοσης: 12 Μαρτίου 2013

[Μπείτε στον ιστότοπο του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας για να συμπληρώσετε την ηλεκτρονική φόρμα υπογραφών, εδώ] 

Στρατεύσιμος αντιμετωπίζει και πάλι φυλάκιση εξαιτίας της άρνησης του να πάει ενάντια στη συνείδησή του

NEA

25 Μαρτίου 2013

Στρατεύσιμος αντιμετωπίζει και πάλι φυλάκιση εξαιτίας της άρνησής του να πάει ενάντια στη συνείδησή του


«Εμείς, ως πολίτες και ανθρώπινα όντα, έχουμε ηθικό καθήκον να αρνηθούμε να συμμετάσχουμε σε αυτό το κυνικό παιχνίδι» – Νατάν Μπλανκ


Μια χούφτα ισραηλινοί έφηβοι πάνε φυλακή κάθε χρόνο επειδή αρνούνται να υπηρετήσουν στο στρατό της χώρας τους για λόγους συνείδησης.

Ο δεκαεννιάχρονος Νατάν Μπλανκ από τη Χάιφα το έχει υποστεί αυτό επτά φορές σε τέσσερις μήνες.

Ο Μπλανκ λέει ότι δεν θα συμμετάσχει σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εναντίον Παλαιστινίων στα Κατεχόμενα Εδάφη. Φυλακίστηκε για πρώτη φορά, αφότου αρνήθηκε την κλήση για κατάταξη, τον περασμένο Νοέμβριο.

Μέχρι τώρα έχει εκτίσει 116 μέρες στη φυλακή. Κάθε λίγες εβδομάδες αποφυλακίζεται, μετά ξαναδικάζεται και φυλακίζεται και πάλι, αφού επαναλάβει την άρνησή του να καταταγεί στο στρατό. Η πιο πρόσφατη αποφυλάκισή του ήταν στις 19 Μαρτίου, μετά από 20 ημέρες φυλάκιση στη Στρατιωτική Φυλακή 6, στο βόρειο Ισραήλ.

Στις 21 Μαρτίου, ο Νατάν Μπλανκ παρουσιάστηκε στην Επιτροπή «Ακαταλληλότητας» των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, η οποία μπορεί να απαλλάξει άτομα από τη στρατολόγηση εάν κριθούν ακατάλληλα για θητεία.

Χθες, η Επιτροπή του είπε ότι πρέπει να υπηρετήσει στο στρατό, οπότε φαίνεται ότι ο Μπλανκ θα επιστρέψει στη φυλακή μετά τη γιορτή του Εβραϊκού Πάσχα τον επόμενο μήνα.

Ο Μπλανκ μίλησε στη Διεθνή Αμνηστία για τα κίνητρά του να αρνηθεί τη στρατιωτική θητεία, λίγο πριν ξεκινήσει [να εκτίει] την έκτη ποινή φυλάκισης στις αρχές Φεβρουαρίου.

«Στο σημερινό Ισραήλ, υπάρχει απαρτχάιντ», λέει ο έφηβος.
«Κανείς δεν μιλά για απόδοση ίσων δικαιωμάτων στους Παλαιστίνιους, ή ακόμα και για το δικαίωμα στην ψήφο. Δεν θέλω να λάβω μέρος σε αυτήν την κατάσταση… Θέλω να υποστηρίζω τις ενέργειές μου και όχι να κάνω πράγματα που είναι ενάντια στη συνείδησή μου».

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ισραηλινές αρχές να δεχθούν τη αντίρρησή του για λόγους συνείδησης, και να σταματήσουν να τον φυλακίζουν για τα πιστεύω του.

Ο Μπλανκ λέει ότι άρχισε να αμφισβητεί τη στρατολόγηση, πριν τέσσερα χρόνια, κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ στη Γάζα, κατά την «Επιχείρηση Χυτός Μόλυβδος», όταν ήταν μόλις 15 ετών.

«Το κύμα επιθετικού μιλιταρισμού που σάρωσε τότε τη χώρα, οι εκφράσεις αμοιβαίου μίσους και τα κενά περιεχομένου λόγια για εξάλειψη της τρομοκρατίας και για δημιουργία αποτελέσματος αποτροπής ήταν το πρωταρχικό έναυσμα για την άρνησή μου», εξήγησε.

Στο τέλος της σύγκρουσης του 2008-2009 εκατοντάδες παλαιστίνιοι και τρεις ισραηλινοί άμαχοι είχαν σκοτωθεί και η Γάζα απλωνόταν σε ερείπια.

Αμέσως μετά την «Επιχείρηση Χυτός Μόλυβδος» τουλάχιστον εννιά ισραηλινοί έφηβοι φυλακίστηκαν το 2009 επειδή ήταν αντιρρησίες συνείδησης -μια αύξηση σε σχέση με τα συνήθη νούμερα.

Τέσσερα χρόνια μετά, το Ισραήλ απέτυχε να διεξαγάγει μια ενδελεχή, ανεξάρτητη έρευνα για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν κατά την επιχείρηση «Χυτός Μόλυβδος», και μέχρι τώρα δεν υπάρχει ένδειξη ούτε ότι οι κατηγορίες για παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου που διαπράχθηκαν στη σύγκρουση του Νοεμβρίου 2012 με τη Γάζα θα διερευνηθούν ανεξάρτητα και αμερόληπτα.

Ο Μπλανκ πιστεύει ότι «η κυβέρνηση Νετανιάχου… δεν ενδιαφέρεται να βρει μια λύση στην υπάρχουσα κατάσταση».

«Εμείς, ως πολίτες και ανθρώπινα όντα, έχουμε ηθικό καθήκον να αρνηθούμε να συμμετάσχουμε σε αυτό το κυνικό παιχνίδι».

Τον Οκτώβριο του 2012, ο 17χρονος Ομάρ Σάαντ, ένας Δρούζος από τη Γαλιλαία, αρνήθηκε με μια ανοικτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Άμυνας, να υποβληθεί σε ιατρική εξέταση, τη συνήθη διαδικασία για οποιονδήποτε μόλις κριθεί επιλέξιμος για θητεία στον ισραηλινό στρατό.

Στην επιστολή έλεγε «Αρνούμαι επειδή είμαι ένας άνθρωπος της ειρήνης, και μισώ όλες τις μορφές βίας, και ο στρατιωτικός θεσμός αντιπροσωπεύει για μένα την κορυφή της σωματικής και ψυχολογικής βίας».

Θα μπορούσε να συλληφθεί ανά πάσα στιγμή και να οδηγηθεί στη βάση κατάταξης για να υποβληθεί σε ιατρική εξέταση.

Η Νοάμ Γκουρ, πήγε στη φυλακή τον Απρίλιο του περασμένου έτους, σε ηλικία 18 ετών, αφότου διακήρυξε την άρνησή της «… να καταταγεί σε ένα στρατό που, από τότε που δημιουργήθηκε, έχει εμπλακεί στην κυριαρχία ενός άλλου έθνους, στη λεηλασία και την τρομοκράτηση ενός άμαχου πληθυσμού που βρίσκεται υπό τον έλεγχό του».

Εξέτισε δύο ποινές φυλάκισης πριν της δοθεί απαλλαγή από τη στρατιωτική θητεία.
Οι φορές που μπορεί να ξαναδικαστεί ο Μπλανκ είναι θεωρητικά άπειρες, εκτός εάν ο στρατός συμφωνήσει να τον απαλλάξει.

«Νομίζω ότι οι επανειλημμένες δίκες είναι πολύ άσχημος τρόπος χειρισμού της κατάστασης», είπε στη Διεθνή Αμνηστία.

Το 2003, η Ομάδα Εργασίας του ΟΗΕ για την Αυθαίρετη Κράτηση, έκρινε ότι καταδικάζοντας επανειλημμένα, άτομα στη βάση της αντίρρησής τους για λόγους συνείδησης, το Ισραήλ πρακτικά τους τιμωρεί για το ίδιο αδίκημα ξανά και ξανά, οπότε προσβάλλει τα δικαιώματά τους κατά τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που απαγορεύουν τη «διπλή απαγγελία κατηγοριών».

«Εάν κάποιος διέπραττε ένα έγκλημα θα ήξερε για πόσο θα καθόταν στη φυλακή… Σε μια πολιτισμένη κοινωνία θα είχα δικαστεί μία φορά και αυτό θα ήταν, ακόμα και αν με είχαν υποβάλει σε μια μεγαλύτερη περίοδο φυλάκισης».

Μια αποτελούμενη από στρατιωτικούς «επιτροπή συνείδησης» αποφασίζει για τις απαλλαγές για τους αντιρρησίες συνείδησης, αλλά τέτοιοι ισχυρισμοί συνήθως επιτρέπονται μόνο για εκείνους που αρνούνται να υπηρετήσουν για θρησκευτικούς λόγους.

Ο ισραηλινός νόμος επιτρέπει σε πασιφιστές να εξαιρούνται, αλλά η επιτροπή συνείδησης συχνά απορρίπτει αυτές τις περιπτώσεις.

Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει ότι η ισραηλινή κυβέρνηση θα πρέπει να καθιερώσει ένα πλήρως ανεξάρτητο και αμερόληπτο σώμα για να εξετάσει τους ισχυρισμούς αντίρρησης συνείδησης με δίκαιο και διαφανή τρόπο.

Σε τελική ανάλυση, το δικαίωμα αντίρρησης στην στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης προστατεύεται από το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

Ελλάδα: Κρατούμενος συνείδησης ο αντιρρησίας συνείδησης Χαράλαμπος Ακριβόπουλος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

21 Μαρτίου 2013

Ελλάδα: Κρατούμενος συνείδησης ο αντιρρησίας συνείδησης Χαράλαμπος Ακριβόπουλος

Η Διεθνής Αμνηστία καταδικάζει την σύλληψη, κράτηση και δίκη του αντιρρησία συνείδησης Χαράλαμπου Ακριβόπουλου. Η διεθνής οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρεί τον Χαράλαμπο Ακριβόπουλο κρατούμενο συνείδησης -ο οποίος κρατείται μόνο για την άρνησή του να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης- και ζητά την άμεση και χωρίς όρους απελευθέρωσή του. Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος, 37 ετών, συνελήφθη από τις αστυνομικές αρχές το πρωί της Τρίτης, 19 Μαρτίου 2013, και οδηγήθηκε στην Αστυνομική Διεύθυνση Ημαθίας. Σύμφωνα με τις αρχές η σύλληψή του αφορά υπόθεση ανυποταξίας και θα παραπεμφθεί στο Ναυτοδικείο Πειραιά. Τη δίκη θα παρακολουθήσει παρατηρητής της Διεθνούς Αμνηστίας.

Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος, ο οποίος έχει αρνηθεί για λόγους συνείδησης να υπηρετήσει τόσο την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία όσο και την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία, συνελήφθη με τη διαδικασία του αυτόφωρου και μετήχθη την ίδια ημέρα στην Υποδιεύθυνση Μεταγωγών Δικαστηρίων της Διεύθυνσης Αστυνομίας Θεσσαλονίκης. Εχθές, 20 Μαρτίου 2013, μετήχθη στη Διεύθυνση Μεταγωγών Δικαστηρίων Αττικής προκειμένου να μεταφερθεί σήμερα ενώπιον του Ναυτοδικείου Πειραιά για να δικασθεί με την κατηγορία της ανυποταξίας.

Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος είχε δηλώσει την αντίρρηση συνείδησής του τον Μάρτιο του 2004, όταν η διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία ήταν υπερδιπλάσια της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας. Αρνήθηκε να υπηρετήσει τέτοια τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία. Τον Απρίλιο του 2008 κλήθηκε να παρουσιαστεί ενώπιον του Τριμελούς Ναυτοδικείου Πειραιά για το αδίκημα της ανυποταξίας σε καιρό ειρήνης, δεν παρουσιάστηκε και η δίκη αυτή αναβλήθηκε προκειμένου να ζητηθεί αυτοπρόσωπη παρουσία. Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος καταδικάστηκε από το Ναυτοδικείο Πειραιά στις 22 Μαρτίου 2011 σε 8μηνη ποινή φυλάκισης με διετή αναστολή. Συνεπώς, σε περίπτωση νέας καταδίκης του, κινδυνεύει να φυλακιστεί αμέσως.

Η παρούσα σύλληψη και κράτησή του με βάση τη διαδικασία του αυτοφώρου για πράξη ανυποταξίας βασίζεται στην κατηγορία του 2008, καθώς το αδίκημα της ανυποταξίας κατά το ελληνικό δίκαιο θεωρείται διαρκές έγκλημα. Αυτό επιτρέπει το να οδηγηθεί ο αντιρρησίας στο αυτόφωρο οποτεδήποτε, αν και για τις περιπτώσεις άρνησης στράτευσης  της τελευταίας δεκαετίας σπανίως ακολουθείτο η αυτόφωρη διαδικασία.

Πρόκειται για τη δεύτερη σύλληψη αντιρρησία συνείδησης από τις ελληνικές αρχές μέσα σε ένα μήνα μετά από ένα κενό αρκετών χρόνων. Την Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013, συνελήφθη ο αντιρρησίας συνείδησης Νικόλαος Καρανίκας, 44 ετών, ο οποίος και οδηγήθηκε ενώπιον της στρατιωτικού εισαγγελέα Θεσσαλονίκης με τη διαδικασία του αυτοφώρου με την κατηγορία της ανυποταξίας άρχουσα από το 1996, αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί και φυλακιστεί το 1995. Κατόπιν αιτήματος αναβολής, η δίκη του ορίστηκε για την Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου 2013 στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης, και αφέθηκε ελεύθερος την ίδια ημέρα. Στις 22 Φεβρουαρίου 2013, κατόπιν νέου αιτήματος αναβολής, η δίκη αναβλήθηκε για την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013. Στις δίκη της 8ης Μαρτίου 2013 ο Νικόλαος Καρανίκας αθωώθηκε.

Επιπλέον, ο αντιρρησίας συνείδησης Δημήτρης Σωτηρόπουλος, 47 ετών, παρέλαβε πρόσφατα κλήση για να δικαστεί στις 28 Μαΐου 2013 από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της «ανυποταξίας σε περίοδο γενικής επιστράτευσης», για την οποία του ασκήθηκε δίωξη το 1994. Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος είχε δηλώσει την αντίρρηση συνείδησής του τον Μάρτιο του 1992, όταν η ελληνική νομοθεσία δεν αναγνώριζε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και δεν προέβλεπε τη δυνατότητα εναλλακτικής υπηρεσίας. Το 1992 κλήθηκε για απολογία ενώπιον του Στρατιωτικού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της ανυποταξίας και επανέλαβε την άρνησή του να στρατευτεί για λόγους συνείδησης υποβάλλοντας υπόμνημα, χωρίς, ωστόσο, να δικαστεί. Ουδέποτε του αναγνωρίστηκε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, αλλά αντίθετα υπέστη επανειλημμένες διώξεις, καθώς οι αρχές κατέσχεσαν το διαβατήριό του και εξέδωσαν αλλεπάλληλα εντάλματα σύλληψης. Αν και δεν είναι πλέον υπόχρεος στράτευσης, ήδη από το 2008 όταν έγινε πατέρας για τρίτη φορά -σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία οι τρίτεκνοι απαλλάσσονται της υποχρέωσης στράτευσης, η ποινική εκκρεμότητα σε βάρος του παρέμεινε.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν τις επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης. Οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης που έχουν προηγουμένως καταδικασθεί ή αθωωθεί για την ίδια πράξη παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας».

Οι δίκες πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, σε στρατοδικεία εγείρουν σοβαρές ανησυχίες. Σε αντίστοιχη περίπτωση  το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κρίνει ότι η δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο το οποίο αποτελείται αποκλειστικά από στρατιωτικούς δικαστές παραβιάζει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,  υπόθεση Ercep κατά  Τουρκίας, απόφαση 22/11/2011).

Τόσο η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ  (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας, απόφαση 01/06/2011) έχουν αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το δικαίωμα περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας των Άρθρων 18 και 9  του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αντίστοιχα. Ωστόσο, η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης.

Η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία στην Ελλάδα  είχε και συνεχίζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα για τη μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων, καθώς απαιτεί πολύ μεγαλύτερης διάρκειας υπηρεσία από ό,τι απαιτείται για το στρατό. Επιπροσθέτως, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας πρέπει να είναι καθαρά πολιτικής φύσης, εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία περί αντίρρησης συνείδησης και την πρακτική με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα (ύψους 6.000 ευρώ) και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

Ελλάδα: Πότε θα σταματήσουν να διώκονται οι αντιρρησίες συνείδησης; Νέα δίκη 44χρονου αντιρρησία συνείδησης από στρατοδικείο

ΚΟΙΝΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ

Ελλάδα: Πότε θα σταματήσουν να διώκονται οι αντιρρησίες συνείδησης;

Νέα δίκη 44χρονου αντιρρησία συνείδησης από στρατοδικείο

Η Διεθνής Αμνηστία, το Ευρωπαϊκό Γραφείο για την Αντίρρηση Συνείδησης (EBCO) και η Αντιπολεμική Διεθνής (WRI), καταδικάζουν τη νέα δίωξη εναντίον του 44χρονου Νικόλαου Καρανίκα, αντιρρησία συνείδησης για ιδεολογικούς λόγους. Τρία χρόνια μετά την προηγούμενη κοινή δημόσια δήλωσή τους, οι τρεις διεθνείς οργανώσεις ζητούν και πάλι από τις ελληνικές αρχές να συμμορφωθούν με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα (ύψους 6.000 ευρώ) και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης, όποιο κι αν είναι το κίνητρό τους.

Ο Νικόλαος Καρανίκας δικάζεται με την κατηγορία της ανυποταξίας από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης την Παρασκευή, 8 Μαρτίου 2013. Τη δίκη θα παρακολουθήσουν ως παρατηρήτες η Ειρήνη Τσολάκη, Αντιπρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, και ο Λάζαρος Πετρομελίδης, Αντιπρόσωπος της Αντιπολεμικής Διεθνούς, ενώ θα καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης ο Friedhelm Schneider, Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης, και ο Γιάννης Γκλαρνέτατζης, Πρόεδρος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης. Πριν τη δίκη, ακτιβιστές των τριών οργανώσεων θα συμμετάσχουν σε δράσεις διαμαρτυρίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

«Πότε οι ελληνικές αρχές θα σταματήσουν να διώκουν εκείνους των οποίων η συνείδηση δεν τους επιτρέπει να στρατευθούν; Πότε θα σταματήσουν να δικάζουν ένα άτομο επανειλημμένα για την ίδια πράξη; Πότε θα σταματήσουν να δικάζουν πολίτες σε στρατοδικεία;», δήλωσε η Αντιπρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας Ειρήνη Τσολάκη. «Η Ελλάδα οπισθοχωρεί στην προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Καταδικάζουμε απερίφραστα την ελληνική πρακτική ποινικοποίησης των αντιρρησιών συνείδησης», τόνισε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης, Friedhelm Schneider. «Αναμένουμε από την ελληνική κυβέρνηση να εναρμονίσει επειγόντως τη νομοθεσία και την πρακτική περί αντίρρησης συνείδησης με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις», δήλωσε η εκπρόσωπος της Αντιπολεμικής Διεθνούς, Hannah Brock.

Ο Νικόλαος Καρανίκας συνελήφθη το πρωί της Τετάρτης, 20 Φεβρουαρίου 2013, και οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα της Τούμπας κατηγορούμενος για ανυποταξία. Με τη διαδικασία του αυτοφώρου, οδηγήθηκε ενώπιον του στρατιωτικού εισαγγελέα Θεσσαλονίκης. Κατόπιν αιτήματος αναβολής, η δίκη του ορίστηκε για την Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου 2013 στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης, και αφέθηκε ελεύθερος. Στις 22 Φεβρουαρίου 2013, κατόπιν νέου αιτήματος αναβολής, η δίκη αναβλήθηκε για την Παρασκευή, 8 Μαρτίου 2013. Σύμφωνα με το δικηγόρο του Νικόλαου Καρανίκα, Θωμά Χαραλαμπίδη, η διαδικασία που ακολουθήθηκε κατά τη σύλληψη δεν είναι η συνήθης, αφού σπανίως ακολουθείται η αυτόφωρη διαδικασία. Εν τω μεταξύ, στις 22 Φεβρουαρίου 2013, εκδόθηκε νέο σημείωμα κατάταξης με το οποίο καλείται ο Νικόλαος Καρανίκας να παρουσιαστεί για στρατιωτική θητεία στις 20 Μαρτίου 2013. Το γεγονός αυτό, εφόσον ο Νικόλαος Καρανίκας εμμείνει στην άρνησή του να στρατευθεί για λόγους συνείδησης, θα οδηγήσει πιθανότατα και σε νέα δίωξή του για ανυποταξία.

Τώρα ο Νικόλαος Καρανίκας κατηγορείται για ανυποταξία από τον Ιανουάριο του 1996, αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί και φυλακιστεί το 1995. Οι τρεις οργανώσεις επισημαίνουν ότι οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και την ποινική διαδικασία κάθε χώρας».

Επίσης, σε κάθε περίπτωση, ο αντιρρησίας συνείδησης Νικόλαος Καρανίκας, όπως και κάθε άλλος πολίτης, δεν θα έπρεπε να είχε δικαστεί από στρατοδικείο. Αυτό άλλωστε έχει κρίνει ρητά και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: υπάρχει παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) όταν δικάζονται αντιρρησίες συνείδησης από στρατοδικεία (υπόθεση Ercep v. Turkey, απόφαση 22/11/2011).

Παρά το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας (υπόθεση Bayatyan v. Armenia, απόφαση 01/06/2011), η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και να παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΥΠΟΒΑΘΡΟΥ

Ο Νικόλαος Καρανίκας διακήρυξε τη αντίρρησή του στη στράτευση για λόγους συνείδησης ήδη από τη δεκαετία του ’90, πριν αναγνωριστεί στην Ελλάδα το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης. Τον Αύγουστο του 1995 συνελήφθη και μεταφέρθηκε στις Στρατιωτικές Φυλακές Θεσσαλονίκης. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους καταδικάστηκε για ανυποταξία σε καιρό γενικής επιστράτευσης σε 4 χρόνια φυλάκιση από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης. Το Δεκέμβριο του 1995 το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης μείωσε την ποινή του σε 1 χρόνο φυλάκιση με 3ετή αναστολή. Όμως, κατά την αποφυλάκισή του από τις στρατιωτικές φυλακές του επιδόθηκε φύλλο πορείας. Ο Νικόλαος Καρανίκας, ως αντιρρησίας συνείδησης, αρνήθηκε να παρουσιαστεί και κατηγορήθηκε πλέον για λιποταξία (τον Ιανουάριο του 1996). Τον Δεκέμβριο του 1997 συνελήφθη εκ νέου και αφέθηκε ελεύθερος αφού του επιδόθηκε νέο φύλλο πορείας. Αρνήθηκε και πάλι να παρουσιαστεί και κατηγορήθηκε ξανά για λιποταξία. Τον Οκτώβριο του 2000, και ενώ πλέον είχε ψηφιστεί από το 1997 νόμος για την αντίρρηση συνείδησης και την εναλλακτική υπηρεσία, το στρατοδικείο Θεσσαλονίκης απάλλαξε τον Νικόλαο Καρανίκα από την κατηγορία της λιποταξίας.

Το 1998 ο Υπουργός Άμυνας αρνήθηκε να δεχτεί την αίτηση του Νικόλαου Καρανίκα να αναγνωριστεί ως αντιρρησίας συνείδησης και να υπηρετήσει εναλλακτική υπηρεσία, θεωρώντας ότι έχει καταταγεί στο στρατό, το διάστημα που βρισκόταν κρατούμενος σε στρατιωτικές φυλακές (Αύγουστος – Δεκέμβριος 1995). Σύμφωνα με την τότε νομοθεσία, δεν μπορούσε να αναγνωριστεί κάποιος ως αντιρρησίας συνείδησης, εάν είχε βρεθεί εντός στρατεύματος. Ως εκ τούτου, οι ελληνικές αρχές ουδέποτε αναγνώρισαν στον Νικόλαο Καρανίκα το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης.

---

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Επισυνάπτεται φωτογραφία από τη δράση που πραγματοποίησαν ακτιβιστές της Διεθνούς Αμνηστίας μπροστά στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με το εξής μήνυμα: Ό,τι και να κάνετε δεν μπορείτε ποτέ να φυλακίσετε την συνείδησή του! Αλληλεγγύη στον έλληνα αντιρρησία συνείδησης Νίκο Καρανίκα!

---

ΑΤΟΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΥΠΟ:
 
Διεθνής Αμνηστία – Ελληνικό Τμήμα, τηλ: +30 210 3600628, εσωτ. 4, www.amnesty.org.gr

Hannah Brock, Υπεύθυνη του Προγράμματος "Δικαίωμα στην Άρνηση να Σκοτώνεις", 

War Resisters' International, τηλ: +44 20 7278 4040, http://wri-irg.org

Friedhelm Schneider, Πρόεδρος, European Bureau for Conscientious Objection, 

τηλ: +49 1520

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

Η σύλληψη και επικείμενη δικη αντιρρησία συνείδησης γυρίζει την Ελλάδα πολλά χρόνια πίσω

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

21 Φεβρουαρίου  2013

Η σύλληψη και επικείμενη δίκη αντιρρησία συνείδησης γυρίζει την Ελλάδα πολλά χρόνια πίσω.

 Η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει την απογοήτευσή της για την επικείμενη δίκη του Νικόλαου Καρανίκα. Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία και την πρακτική περί αντίρρησης συνείδησης με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα πρόστιμα και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης,

Ο αντιρρησίας συνείδησης Νικόλαος Καρανίκας, 42 ετών, συνελήφθη το πρωί της Τετάρτης, 20 Φεβρουαρίου, και οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα της Τούμπας κατηγορούμενος για ανυποταξία. Με τη διαδικασία του αυτοφώρου, οδηγήθηκε ενώπιον του στρατιωτικού εισαγγελέα. Κατόπιν αιτήματος αναβολής, η δίκη του ορίστηκε για την Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου, και αφέθηκε ελεύθερος. Τη δίκη θα παρακολουθήσει παρατηρήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας.

Σύμφωνα με το δικηγόρο του Νικολάου Καρανίκα, Θωμά Χαραλαμπίδη, η διαδικασία που ακολουθήθηκε κατά τη σημερινή σύλληψη δεν είναι η συνήθης, αφού σπανίως ακολουθείται η αυτόφωρη διαδικασία.

Ο Νικόλαος Καρανίκας διακήρυξε τη αντίρρησή του στη στράτευση για λόγους συνείδησης ήδη από τη δεκαετία του ’90, πριν αναγνωριστεί στην Ελλάδα το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης. Τον Αύγουστο του 1995 συνελήφθη και μεταφέρθηκε σε στρατιωτικές φυλακές. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους καταδικάστηκε για ανυποταξία σε καιρό γενικής επιστράτευσης σε 4 χρόνια φυλάκιση. Η Διεθνής Αμνηστία τον είχε υιοθετήσει ως κρατούμενο συνείδησης. Το Δεκέμβριο του 1995 το αναθεωρητικό στρατοδικείο μείωσε την ποινή του σε 1 χρόνο φυλάκιση με 3ετή αναστολή. Όμως, κατά την αποφυλάκισή του από τις στρατιωτικές φυλακές του επιδόθηκε φύλλο πορείας. Ο Νικόλαος Καρανίκας, ως αντιρρησίας συνείδησης, αρνήθηκε να παρουσιαστεί και κατηγορήθηκε πλέον για λιποταξία. Το 2000, και ενώ πλέον είχε ψηφιστεί από το 1997 νόμος για την αντίρρηση συνείδησης και την εναλλακτική υπηρεσία, το στρατοδικείο Θεσσαλονίκης απάλλαξε τον Καρανίκα από την κατηγορία της λιποταξίας.

Το ίδιο έτος, όμως, το Στρατολογικό Γραφείο Βέροιας αρνήθηκε να δεχτεί την αίτησή του να αναγνωριστεί ως αντιρρησίας συνείδησης και να υπηρετήσει εναλλακτική υπηρεσία, θεωρώντας ότι έχει καταταγεί στο στρατό, το διάστημα που βρισκόταν κρατούμενος σε στρατιωτικές φυλακές (Αύγουστος – Δεκέμβριος 1995). Σύμφωνα με την τότε νομοθεσία, δεν μπορούσε να αναγνωριστεί κάποιος ως αντιρρησίας συνείδησης, εάν είχε βρεθεί εντός στρατεύματος.

Ως εκ τούτου, οι ελληνικές αρχές ουδέποτε αναγνώρισαν στον Νικόλαο Καρανίκα το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και την εναλλακτική υπηρεσία.

Σήμερα ο Νικόλαος Καρανίκας κατηγορείται για  ανυποταξία από το 1996, αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί και φυλακιστεί το 1995.

Η Διεθνής Αμνηστία επισημαίνει ότι οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας».

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν να δικάζουν πολίτες, όπως είναι οι αντιρρησίες συνείδησης που δεν έχουν καταταγεί, σε στρατοδικεία. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κρίνει ρητά ότι παραβιάζεται το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) όταν δικάζονται αντιρρησίες συνείδησης από στρατοδικεία (υπόθεση Ercep v. Turkey, απόφαση 22/11/2011).

Παρά το γεγονός ότι ο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας (υπόθεση Bayatyan v. Armenia, απόφαση 01/06/2011), η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και να παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης.

Γραφείο Τύπου και Προβολής

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία