Παρασκευή 14 Μαΐου 2004

15η Μαΐου: Παγκόσμια Ημέρα για την Αντίρρηση Συνείδησης Η Ελλάδα χάνει ξανά την ευκαιρία να γιορτάσει

Αθήνα, 14 Μαΐου 2004


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Έξι χρόνια μετά την έναρξη ισχύος του Νόμου 2510/97, που για πρώτη φορά πρόσφερε τη δυνατότητα εκπλήρωσης εναλλακτικής κοινωνικής πολιτικής υπηρεσίας στην Ελλάδα, και παρόλες τις επανειλημμένες διακηρύξεις των αρχών που υπόσχονταν τη βελτίωσή του, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι η εναλλακτική πολιτική υπηρεσία, τόσο στον νόμο όσο και στην πράξη, εξακολουθεί να είναι τιμωρητικής φύσης και να μεροληπτεί σε βάρος των αντιρρησιών συνείδησης. Η διεθνής οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων ζητά την αναμόρφωση του θεσμού στη βάση των διεθνών προτύπων, καθώς και τον τερματισμό των διώξεων εναντίον των αντιρρησιών συνείδησης.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Αντίρρηση Συνείδησης, η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει την έντονη ανησυχία της σχετικά με τις εισηγήσεις της Ειδικής Επιτροπής που εξετάζει τη συνδρομή των προϋποθέσεων αναγνώρισης των ενδιαφερομένων ως αντιρρησιών συνείδησης. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή αυτή έχει γνωμοδοτήσει συλλήβδην αρνητικά για τις αιτήσεις ιδεολογικών αντιρρησιών συνείδησης, όπως στην περίπτωση του Δημήτρη Δήμα, ο οποίος στη συνέχεια, στις 30 Δεκεμβρίου 2002, δικαιώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου προσέφυγε κατά της απορριπτικής απόφασης για την αίτησή του να αναγνωριστεί ως αντιρρησίας συνείδησης.

Η Διεθνής Αμνηστία ζητά την επανεξέταση της εν γένει λειτουργίας της Ειδικής Επιτροπής. Ζητά επίσης μια εναλλακτική πολιτική υπηρεσία καθαρά πολιτικής φύσης, εντελώς εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης των αιτήσεων των ενδιαφερομένων για αναγνώρισή τους ως αντιρρησιών συνείδησης. Σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα και τις συστάσεις, ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας στο σύνολό του πρέπει να έχει καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, επομένως, αν προβλέπεται επιτροπή για την εξέταση των αιτήσεων, δεν θα πρέπει να έχει κανέναν στρατιωτικό μεταξύ των μελών της,
ούτε να εισηγείται σε στρατιωτικές αρχές.

Η Διεθνής Αμνηστία έχει επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία της για το ότι ο Νόμος 2510/97 δεν παρέχει εγγυήσεις στην περίπτωση αυθαίρετων ή υποκειμενικών γνωμοδοτήσεων της Επιτροπής. Στην περίπτωση του Δημήτρη Δήμα η Επιτροπή γνωμοδότησε αρνητικά και η αίτησή του για εναλλακτική υπηρεσία απορρίφθηκε πράγματι από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας στις 10 Αυγούστου 2001, επειδή ο αιτών «δεν προέβαλε ότι ασπάζεται γνωστό φιλοσοφικό δόγμα (θρησκευτικό, πολιτικό, ηθικό ή γενικότερα ιδεολογικό) που εναντιώνεται στην στράτευση, ούτε ανήγαγε πειστικά τις απόψεις του σε γενική αντίληψη περί ζωής, ούτε παρουσίασε δράση και εν γένει στάση ζωής χαρακτηριστικά αντίστοιχη με ιδεολογικές πεποιθήσεις που τον εμποδίζουν να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις».

Σε μια άλλη πρόσφατη περίπτωση,
ο αντιρρησίας συνείδησης Κυριάκος Καπίδης δήλωσε αντίρρηση συνείδησης για ιδεολογικούς λόγους. Η αίτησή του να εκπληρώσει εναλλακτική πολιτική υπηρεσία απορρίφθηκε ομοίως στις 5 Απριλίου 2004 επειδή ο αιτών «δεν ανήγαγε πειστικά τις απόψεις του για τις οποίες εναντιώνεται στην στράτευση σε γενική αντίληψη περί ζωής, ούτε παρουσίασε δράση και εν γένει στάση ζωής χαρακτηριστικά αντίστοιχη με ιδεολογικές πεποιθήσεις που τον εμποδίζουν να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις».

Γενικές πληροφορίες

Οι ανησυχίες της Διεθνούς Αμνηστίας περιγράφονται λεπτομερώς στην έκθεση με τίτλο: «Ελλάδα: Να είσαι στον στρατό ή να επιλέγεις να μην είσαι: ο συνεχιζόμενος διωγμός των αντιρρησιών συνείδησης» (Ιούνιος 2003, AI Index: EUR 25/003/2003).

Συνοπτικά, η οργάνωση ζητά από τις Ελληνικές αρχές να αναθεωρήσουν συγκεκριμένες διατάξεις του Νόμου 2510/97 ώστε να διασφαλίζεται ότι:

  • η εναλλακτική υπηρεσία δεν έχει διάρκεια με χαρακτήρα τιμωρίας και διάκρισης,
  • υπάγεται εξ' ολοκλήρου σε μη στρατιωτικές αρχές (περιλαμβανομένης και της εξέτασης των αιτήσεων των αντιρρησιών συνείδησης),
  • οι αντιρρησίες συνείδησης έχουν το δικαίωμα να διεκδικούν αυτήν την ιδιότητα οποιαδήποτε στιγμή, τόσο πριν όσο και μετά την ένταξή τους στις ένοπλες δυνάμεις,
  • δεν μπορούν ποτέ να εκπέσουν από το δικαίωμα να υπηρετούν εναλλακτική πολιτική υπηρεσία, ακόμα και σε καιρό πολέμου,
  • δεν εκπίπτουν του δικαιώματος στην εναλλακτική πολιτική υπηρεσία ή στην άοπλη στρατιωτική θητεία όσοι αντιρρησίες συνείδησης πραγματοποιούν συνδικαλιστικές δραστηριότητες ή συμμετέχουν σε απεργία κατά τη διάρκεια της εναλλακτικής τους υπηρεσίας,
  • οι αντιρρησίες συνείδησης, για τους οποίους εκκρεμούν διώξεις, θα ανακτήσουν πλήρως τα πολιτικά και ατομικά τους δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων του δικαιώματος εξόδου από τη χώρα, του δικαιώματος για διαβατήριο και ταυτότητα, και του δικαιώματος εκλέγειν και εκλέγεσθαι.

Παρόμοιες ανησυχίες έχουν εκφράσει επίσης ο Συνήγορος του Πολίτη και η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Το πλήρες κείμενο της έκθεσης «Ελλάδα: Να είσαι στον στρατό ή να επιλέγεις να μην είσαι: ο συνεχιζόμενος διωγμός των αντιρρησιών συνείδησης», είναι διαθέσιμο στα αγγλικά στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://web.amnesty.org/library/index/engeur250032003.


Πηγή: Greek Human Rights List αναδημοσίευση από Διεθνή Αμνηστία